๛หนุ่มบ้านไกล๛

ความห่างเหิน กลายเป็นความเหินห่าง...

จะ 4 ปีแล้วนะ ที่บนเส้นทางเดินสายเก่า ไม่มีคำว่า"เรา" อยู่เป็นกำลังใจให้กันและกัน วันนี้ ณ วันนั้นก็ยังจำได้ไม่เคยลืม แตกต่างกัน ณ วันนี้ไม่มีแม้แต่ใครสักคนที่อยู่เคียงข้าง แต่ละคนย่อมเสาะแสวงหาจุดหมายปลายทางชีวิตที่มั่นคง เราก้าวมาด้วยกัน เดินมาด้วยกัน พอมาถึงทางแยกก็จำเป็นที่จะต้องเลือกเส้นทางใดทางหนึ่ง ที่ตัวเองคิดว่ามันใช่สำหรับเรา เหงานะ... คิดถึงนะ...คิดถึงมาก... แต่จะให้กลับไปเป็นเหมือนเดิมคงเป็นไปได้ยาก วันเกิดทุก ๆ ปีเคยได้รับของขวัญ คำอวยพร จะ 4 ปีแล้วนะที่สิ่งเหล่านั้นไม่มีเข้ามาในชีวิต

"ความห่างเหิน กลายเป็นความเหินห่าง" ไม่รู้สาเหตุด้วยซ้ำ ว่าเพราะอะไร ทำไม เราถึงห่างเหินกันไปในที่สุด คำถามนั้นยังคงค้างคาใจจนทุกวันนี้

มิตรภาพ น้ำใจไมตรีที่มีต่อกัน กว่ามันจะเกิดขึ้นได้มันต้องใช้เวลาพอสมควร ครั้นจะลืมก็ทำไม่ได้สักที

จะเก็บสิ่งดี ๆ เอาไว้ในก้นบึ้งของหัวใจ

โชคดีน่ะ...