khonsurin

เรือน้อย



ในชีวิตจริง สิ่งที่เกิดขึ้นกับคนเรานั้น
ถ้าเราปล่อยให้ กระแสสังคม พัดพาไปไร้ทิศทาง
ก็เปรียบดังเรือลำน้อยๆ ที่ล่องลอยไปตามกระแสชล
ไม่อาจต้านทานสิ่งใดได้เลย....



[wma]http://www.file2go.com/mrun.php?me=299s3[/wma]








ชีวิตมีค่า....เกินพรรณนาซึ้ง
ค่าควรประหนึ่ง...ชีวิตซึ่งควรมี
เกิดมาในโลก...แห่งสีแสงใบนี้
ถือว่าโชคดี....ที่ได้เกิดมา


มีคนมากมาย...ล้วนแสนยากไร้
มีชีวิตที่เดียวดาย....ยากไร้เกินคณา
แต่ชีวิตเรา....อย่างไดก็ใช่ไร้ค่า
ยังมีพี่น้องพึ่งพา...ถือว่ามีโชคแล้ว


อย่าปล่อยชีวิต...ให้ชีวิตเคว้ง
เหมือนอยู่อย่างวังเวง....ไร้สิ้นความเพริศแพร้ว
ชีวิตแสนมีค่า....มีราคาพราวแพรว
ความหวังดังแก้ว...อยู่กลางใจตน


อยู่อย่างเพียงพอ...ไม่ย่อท้ออุปสรรค
แม้ยามขาดห่างรัก...ยังมีผู้คนอีกล้น
ที่ยังขาดแคลน....และอ้างว้างหมองหม่น
แล้วเราก็คน....ที่พอจะเจือจานเยียวยา


ศรัทธาชีวิต...สร้างสันติสู่สังคม
มีรักที่เปี่ยมล้น....มอบให้คนทุกเวลา
สร้างสรรค์ความดี...มอบสิ่งที่ปรารถนา
คือรักหวังดีจากอุรา...สร้างคุณค่าให้ชีวิตคน

แต่ชีวิตของคน มีชีวิต มีจิตใจ การปล่อยใจและกายตัวเอง
ให้อ่อนแอ ย่อมพบความพ่ายแพ้ได้....

บางครั้งสังคมในโลกนี้ก็โหดร้ายมาก ... บางคนถึงขนาดอยากฆ่าตัวตายเลยทีเดียว

ดังนั้นการมีความสุข อยู่บนพื้นฐานชีวิต ...ที่พอเพียง
ไม่ทะเยอทะยานอยาก ...ชีวิตเราก็จะอยู่อย่างสงบในสังคมนี้ได้

สามารถยิ้มให้โลกนี้ได้ ยิ้มให้กับชีวิตทุกรูปแบบได้
การดำรงชีวิต ที่สมถะ เรียบง่าย วางสิ่งที่เป็นทุกข์ลง

ดับต้นเหตุแห่งความทุกข์ให้หมดไป ... เราก็จะมีความสุข มีอิสระ มีเสรีภาพ

สามารถเก็บเกี่ยวประสบการณ์ที่เกิดขึ้นได้อย่างสร้างสรรค์
เราไม่อาจอยู่กับสิ่งที่เลิศลอยสวยงามได้ตลอด
แต่เราก็สามารถดำรงชีวิตอย่างมีความสุขได้
ด้วยชีวิตที่ลิขิตของเราเอง.....

หรือว่า.....เราจะปล่อยให้ชีวิตเลื่อนลอยตามกระแสธารา...ดุจดัง เรือน้อย ได้ฤา....

ตัดสินใจเจ้าของเอง....แล้วเงยหน้าอย่างกล้าหาญ ยอมรับทุกสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างทรนง

Khonsurin

20 พฤศจิกายน 2553