khonsurin
ณ...ทุ่งกุลา 7 ลมหนาว...พ่อแม่อ้ายร่ำ
by
, 26-12-2010 at 07:15 (1690 เปิดอ่าน)
ณ...ทุ่งกุลา 7 ลมหนาว...พ่อแม่อ้ายร่ำ
[wma]http://www.file2go.com/mrun.php?me=734s1[/wma]
คิดเบิ่งอ้าย ตั้งแต่กี้ กะมีพ่อแม่ สานความฮัก
สมานมั่นเฮียงกัน ห่อหุ้มบ่ยอมหนี
พากันโฮมป้องอ้ายนี้ ห่อหอมห้อมบ่ยอมวาง
เพิ่นบ่เคยฮ้างหน่ายหนี หากใจนี้ส่วงสม
เวลาหลายกลายลมถ้วน สมควรที่อ้ายหมั่นแก่น
ล่วงเวลาฮักแหน่น อ้ายสมควร สิกลับเฮือน
กะยูงแป้นเฮือนกะอย่าม้าง เส้นทางอย่ามาเมี่ยน
คำอ้ายที่เว้าอย่ามาเพี้ยน ให้แม่นแก่นดังหิน
กลับมาสาเด้ออ้าย พ่อแม่ก่ายผากเบิ่ง
อย่าให้คนคอยเติ้ง บาดสิบ่กลับเกย
พ่อแม่อ้ายนอนก่ายเก้ย บ่มีเลยอ้ายคึดนำ
ปากเว้าซุคำจำได้ ว่าอ้ายสิเมื่อเฮือน
……………………………………………………………………
ณ...ทุ่งกุลา 7 ลมหนาว...พ่อแม่อ้ายร่ำ
ลมหนาวมาแล้ว อ้ายลาไกลลับ
ไม่คิดคืนกลับ ลาลับทุ่งกุลา
ปล่อยผู้เฒ่า ผิงไฟคอยท่า
ปล่อยน้องชะเง้อหา อ้ายไปลับลืม
ผู้เฒ่าเฝ้านั่ง ใส่ฟืนยามหนาว
หัวอกร้าว น้ำตากล้ำกลืน
เฝ้าคิดถึงลูก ที่จากไกลพื้น
ปล่อยทุ่งแล้งฝืน เดียวดายสุดตา
ฟ้าดินจรดกัน เหมือนตะวันไม่ลา
หัวอกพี่หนา ไม่คิดถึงเฒ่าเฝ้าเรือน
อยากบอกให้พี่ กลับมาอย่าลาลับเลื่อน
สงสารคนฟั่นเฟือน ผู้เฒ่าร้องอาลัย
จากไปกรุงลา ลับจากไม่หัน
นับคืนนับวัน ไม่ส่งข่าวถึง
อย่าใจดำเลยหนอ มีคนคะนึง
สงสารคนเฒ่าตรึง ยึดติดอาลัย
ลมหนาวมาแล้ว อยากให้เยือนทุ่ง
พี่น้องทุกคนมุ่ง ไถ่ถามอ้ายคนไกล
มาถามคนเฒ่า ว่าจะกลับวันไหน
ผู้เฒ่าร่ำไห้ ไม่รู้วันลูกชายคืน