หมูน้อย

มาอ่านต่อเลยนะค่ะ....หลังจากฝนหยุดตก
ก็กลับบ้านตามปกติ..เพราะวันจันทร์(คือวันนี้)
ต้องมาทำงาน..ช่วงเช้าวันจันทร์ฝนตกซึ่งตกแบบนี้
มาตลอดทั้งอาทิตย์แล้ว..และในวันจันทร์(วันนี้)
ต้องออกพื้นที่ด้วย..ตามที่กำหนดไว้..รถตู้ก็มารับ
เดินทางออกจากที่ทำงาน..ไปด้วยกัน 3 คน
โดยปกติจะใช้รถโฟวินไป..แต่วันนี้เกิดไรขึ้นไม่รู้
ทางส่วนกลางจัดรถตู้ให้..ก็โอเค..ไม่เป็นไรรถตู้ก็ได้
เดินทางออกไปได้สักพัก..คนขับรถก็บอกว่า
อาจารย์ครับ..วันนี้อ่างเก็บน้ำ..ใกล้บ้านเราอาจจะแตกนะ..
......................................
หลังจากได้ยินทุกคนก็เงียบ..เพราะต้องเดินทางได้..
เกือบ 2 ชั่วโมงกว่าจะถึงจุดหมายที่เราต้องไป

ระหว่างทาง..







แต่ก็ยังต้องเดินทางต่อ..เพราะปลายทางยังรอเรายุ..

:l-:l-:l-

เดินทางถึงจุดหมายปลายทางอย่างปลอดภัย..
ระหว่างเดินทาง..ฝนตกตลอดทาง..





เดินทางถึงที่หมาย..คุย ทำงาน อะไรเสร็จเรียบร้อย
พี่สาวก็โทรมาบอกว่าถนนเส้นทางเข้ามอน้ำท่วมนะ..
ก๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเอาไงละที่นี้
จะกลับไปอย่างไร...

ก็นั่งคิดกัน..ก่อนจะเดินทางออกจากพื้นที่กลับ
สักพักก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึน...บอกว่าตอนนี้
เส้นทางที่จะผ่านที่ใช้ปกติ..น้ำท่วมหมดแล้ว..
ถ้าจะกลับตอนนี้ต้องวิ่งรถอ้อมไปอีก 3 อำเภอ..
แล้วเข้าอีกทางหนึ่ง..ต๊ายๆๆๆๆๆๆขนาดมาทางใกล้แล้วนะ
ยังเดินทาง 2 ชั่วโมง..หากต้องอ้อม 3 อำเภอ
ไม่อยากคิดเรื่องเวลาที่ต้องนั่งในรถเลยๆๆๆ

ทุกคนลงความเห็นว่าต้องกลับ..
เพราะเป็นห่วงบ้าน
เอาน๊า..อ้อม 3 อำเภอก็ต้องอ้อม..
ทางที่สุดแสนจะไกล เปลี่ยว แต่ก็ร่มเริง
เขียวเต็มไปด้วยทุ่งนาที่น่ามอง..
ทำให้ลืมไปเลยว่าเรากำลังต้องกลับไปเผชิญกลับอะไรอีกไม่รู้



คิดชะว่ามานั่งชมวิว..เนาะ



เขียวสบายตาๆๆจริงๆๆ



ระหว่างนั่งในรถ..ใครจะรู้บ้างว่าบ่ายโมงแล้วข้าวก็ยังไม่ได้กิน
จะหากินที่ไหนละเนี้ย..ต๊ายๆๆเอาน้ำลูบท้องไปก่อนเนาะ

นั่งรถมาเรื่อยๆๆเริ่มเข้าสู้อีกเขตของอำเภอหนึ่งแล้ว
และตรงทางเชื่อมระหว่างอำเภอจะมีด่านตรวจ..เสร็จแน่
บัตรประชาชนไม่ได้เอามา
พี่คนขับรถลงไปถามตำรวจว่า..ทางเส้น...รถผ่านได้ยังครับ
พี่ตำรวจรูปหล่อๆๆใจดี..วอ..ถามให้..โอเค :l-:l- ทางผ่านได้แล้ว
แต่หน้ามอ..น้ำยังท่วมยุนะก๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ




แต่ก็ยังดี...อย่างน้อยก็อุ่นใจ..ขับรถผ่านหน้าบ้าน(มอ)
เอาไงดี..ข้ามไปไม่ได้..น้ำสูงมากพอสมควร..
ไปเที่ยวกันก่อนละกันหาออะไรกินก่อน..หิวแล้วตอนนี้
เสียงตกลงกันในรถ..:b-b:b-b



ธุจ้าธุจ้าธุจ้า ขอบคุณพี่คนขับรถค่ะ
ที่ผ่านเราเดินทางทั้งไปและกลับอย่างปลอดภัย



มาถึงที่ทำงาน....ก็รีบค้นหาโทรศัพท์...
โทรหาเพื่อนที่เป็นครูบนดอยวาวี...เอ้าต๊ายละ..ติดต่อไม่ได้
โทรสิบครั้งก็ติดต่อไม่ได้..ทำไงดี..
ทางขึ้นดอย ลงดอยวาวีดินถล่มด้วย..
เพื่อนเรา เพื่อนรัก..

ส่งกำลังใจให้..สักครู่หนึ่งคิดออกละ
เพื่อนเคยให้เบอร์โทรโรงเรียนไว้นิ..
โทรไปที่โรงเรียน..โอเค..เพื่อนยังอยู่ดี...

:1-:1-:1-

ประมาณ 5 โมงเย็นก็กลับบ้าน..หมดแรงตามสบาย..
เท้าก็เจ็บ..แต่ก็นั่งกินข้าวและมาเม้าได้ในบล๊อกคริๆๆๆ

จบไปแล้ว 1 วัน..รอลุ้นอีกวันต่อๆๆไป..
ดีนะช่วงนี้ไม่ค่อยมีโปรเจกบนดอย
ไม่งั้นสนุกกว่านี้แน่ๆๆ ไปละค๊าๆๆๆๆๆๆๆ

ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะค่ะ..

บรรยากาศดีจัง เป็นตาเย็นสบายเนาะ
นางแบบเป็นต่ะฮักต่ะแพงเนาะ

ฝนตกหลายเนาะ .......................................

อ้วนเอ๊ยยยยย ลุยน้ำเละเลย ตกน้ำไม่ไหล ตกไฟไม่ไหม้นะน้องนะ
(อ้วนเกิ๊นนนน) ล้อเล่นหรอก อืมน้ำท่วมขนาดนี้ก็ต้องระมัดระวังด้วยเด้อ
ภัยธรรมชาติเนาะ ว่ากันไม่ได้ ดูแลตัวเองดี ๆ หล่ะ ที่บ้านด้วยเด้อ

ตามมาแว้ววว น้ำท่วมเยอะขนาดนี้ เดินทางต้องระมัดระวังนะ
ทำงานแล้วมีฟามสุขก้อทำไปโล้ดเด้อหมูน้อย คนขยัน
ทำแล้วต้องหาเวลาพักผ่อนบ้างกะดีจ้า

เหมือนได้นั่งในรถไปด้วยเลย สนุกดีค่ะ
มีหยังม่วน ๆ กะมาเว้าสู่ฟังออีกนะคะ
เมืองไทยเรา ก็คล้าย ๆ เมืองนอกเหมือนกันนะเนี่ย

ขอบคุณจ้าพี่ไผ่หวานที่แวะมาทักทายในบล๊อก
เมืองไทยเรายังมีที่แอ๋วอีกแยะค่ะ
ว่างๆๆแวะมาแอ๋วทางเหนือเน๊อๆๆ..
ยินดีต้อนฮับเจ๊าๆๆ

อ.สอนอยู่มหาวิทยาลัยได๋ครับ มาสวัสดีครับ

สวัสดีเช่นกันค่ะ..ขอบคุณค่ะที่แวะมาทักทายในบล๊อก

ตอนนี้อยู่เชียงราย..มหาวิทยาลัยในเชียงรายมี 3 แห่งๆ
คริๆๆๆหมูน้อยก็อยู่ 1 ใน 3 แห่งน นี้แหละค่ะๆๆ..