หมูน้อย

ขอโทษที่....รักเธอหมดใจ
ห่วงใย........เธอมากรู้ไหม
รักเธอเสมอ......มากกว่าใคร
แต่ทำไม.....เธอไม่ใส่ใจดูแล

รักแท้......ไม่ใช่แค่เพียงลมปาก
ขอฝาก.....อยากเห็นการกระทำจริงแท้
ห่วงนัก.........คนรักกลัวใครรังแก
อ่อนแอ.......ก้อแค่เวลาเธอห่างไกล

รักเดียวใจเดียว....เพียงเธอ
พลั้งเผลอ...ใจเธอเปลี่ยนไป
แอบรัก....กับใครที่ไหน
ทำไม....ฉันไม่รู้ทันใจเธอ

คบกับใครคนใหม่....ฉันไม่รู้ตัว
เพราะมัวไว้ใจเธอ......เสมอ
สุดท้าย.....ต้องนอนละเมอ
เพราะเธอ....นั้นเปลี่ยนใจไป

จบกันแล้ว....รักที่เคยมี
จบรักภักดี....ที่เคยมีให้
รักเธอมาก...จำต้องปล่อยไป
เพราะเธอนอกใจ....ตลอดมา

แม้เจ็บเหน็บหนาว.....ร้าวรัก
เสียหลัก......เจ็บหนักมารยา
ตัดรัก....เลิกจากเสน่หา
แต่ไม่กล้า...ลืมเธอสักที

ความรู้สึกที่มี....ที่อยากบอก
อยากสื่อออกจากใจ...ในวันนี้
คือยังรักเธอ.........ทุกวินาที
ที่ชีวีฉันนี้...........ยังเหลือเวลา

อยากให้ใจสองใจได้รับรู้
แม้นจะอยู่หรือไปไม่ต่างกัน
หากว่าใจไม่ได้รักกันแล้วนั้น
แม้มีเพียงกายกั้นใจนั้นก้อเป็นอื่น

อยากบอกไว้ให้เธอได้เข้าใจ
หากว่าใจไม่ยอมอยู่อย่าทนฝืน
กายชิดใกล้แต่ในใจเธอกล้ำกลืน
ทนขมขื่นยืนเหม่อลอยอยู่ทำไม

ไปเถิดจงก้าวไปตามใจชอบ
บททดสอบที่ผ่านมาอย่าสงสัย
ได้ประจักษ์หลงรักคนไม่มีใจ
ทนไม่ไหวเมื่อเห็นใครทำเฉยชา

เกิดปัญหาหลายคราพาซ้ำซาก
กายลำบากใจทนไหวสู้ไขว่คว้า
แต่ตอนนี้ร่างกายดีไม่มีโรคา
ติดปัญหาในอุราเริ่มอ่อนแอ

ใจไม่สู้ก้อเพราะรู้สู้ไม่ได้
ต้องแพ้พ่ายปราชัยใจยอมแพ้
รักสุดรักต้องกระอักเธอไม่แล
ไม่เคยแคร์แม้อ้อนวอนตอนระทม

เพิ่งรับรู้เธอมีคู่ควงคนใหม่
คนทั่วไปใกล้ไกลบอกว่าสม
ต่างกับเราที่ใครเขาไม่ชื่นชม
ต้องตรอมตรมทุกข์ระทมขมขื่นใจ

แอบร้องไห้ก้อหลายครั้งทั้งสะอื้น
หลับหรือตื่นน้ำในตายังคงไหล
อยากจะปล่อยให้เรื่องราวนั้นผ่านไป
ดั่งน้ำตาที่รินไหลไม่ย้อนกลับคืน

ยิ้มทั้งน้ำตาเมื่อรู้ว่าเธอสุขใจ
ไม่อยากให้เธอสงสัยใจทนฝืน
เธอเดินมาต้องก้มหน้าผวาตื่น
กลัวเธอยื่นการ์ดแต่งงานผ่านสู่มือ

รักแล้วช้ำทำให้ใจเศร้าหมอง
น้ำตานองอาบหน้าตาแดงกล่ำ
นี่นะหรือรสชาดของความช้ำ
คอยตอกย้ำทำประชดยามหมดใจ

หมดแล้วหรือเยื่อใยใครเคยฝาก
ร่วมฝังรากลึกแค่ไหนใยถ่ายถอน
ร้อยคำหวานหว่านฝากให้ไม่อาทร
เธอไม่ย้อยคืนกลับมาถึงคราเสียใจ

เธอมีใครคนหนึ่งซึ่งคอยห่วงหา
ทุกเวลาปรารถนามาชิดใกล้
ด้วยทั้งรักทั้งหวงและห่วงใย
เธอไปไหนเขาอยู่ใกล้ได้ติดตาม

เธอจึงมองข้ามเราไปไม่แยแส
คำรักแท้เคยฝากให้ได้เหยียดหยาม
แม้นไม่รักไม่เป็นไรไม่ห้ามปราม
อยากไถ่ถามตามหาใครตามใจเธอ

เฝ้าเสนอบอกรักเธอก้อเท่านั้น
ความสัมพันธ์ไม่ได้เป็นเช่นข้อเสนอ
ทำอย่างไรเมื่อในใจแอบชอบเธอ
รอเขาเผลออยากเสนอบอกรักไป

ได้แต่คิดจิตฟุ้งซ่านไม่ทานข้าว
นั่งนอนหนาวใจปวดร้าวราวคนไข้
รู้สึกแย่แก้ปัญหาไม่ได้ดั่งใจ
แอบร้องไห้ยามเมื่อใดใจคิดขึ้นมา

อีกกี่วันน้ำตานั้นหยุดรินไหล
นานแค่ไหนจะลืมได้ในเสน่หา
หรือต้องช้ำทนเสียใจเสียน้ำตา
ตลอดเวลาร้องเรียกหา“ใจคร่ำครวญ”

ขอบคุณนะคะ อ่านทั้งหมดแทนความรู้สึกอิ๊ทได้จริงๆเลย
สำหรับอะไรก็ไม่ทราบเรียกไม่ถูก จากคนที่เรารัก
ถ้าเพียงเขาบอกลาสักคำ เพียงบอกเหตุผล
รักของเราคงจบลงด้วยดี ความรักของเราความรู้สึกดีของเรา
คงเหลือไว้ให้จดจำ

ผ่านไปแล้ว 5 ปี 8 เดือน ที่ยังรักและดูแลกันเสมอ
คิดถึงนะ คิดถึงเธอ ที่หนึ่งของดวงใจ