สาวชัยภูมิ ลูกพ่อขุน

O ยอมรับแล้วใช่ไหม..หัวใจนั้น-
ว่าผูกพัน, อาวรณ์..เกินซ่อนไหว
ทุกการเต้นสั่นรัว..ของหัวใจ
เหมือนมือใครบางคนคอยด้นดึง

O โลกไม่ได้ล่มลง..ที่ตรงหน้า
กับเพียงว่าหัวใจ-แอบใฝ่ถึง
เก็บไว้เถิด..เงื่อนงำ-ไว้คำนึง-
ในอกซึ่งอาลัย..เริ่มไหวตัว

O แว่วยินไหมนัยคำ..กรอง-ร่ำร้อย
หมายผ่านความล่องลอยเฝ้าคอยยั่ว
เพียงเพื่อ”บางคน”นั้นจะสั่นรัว-
หลังรับความ, ถ้วนทั่ว-ทั้งหัวใจ

O เพลงสังคีตหวีดแว่ว..จะแล้วหรือ-
เมื่อคอยยื้อยุดขวัญ..เฝ้าสั่นไหว
โอ-หนอดาวกระพริบ..ที่ลิบไกล-
เหมือนร่วมล้ออาลัยที่ใจคน

O สายลมค่ำพรมแล้ว..เพียงแผ่ว-ผ่าน
แผ่ว-เพียงหวานหอมปวง..คล้ายร่วงหล่น-
ลงเกลือกกลั้วอาลัย..พาไหววน
กับดิ้นรนแฝงเร้น..ความเป็น – มี

O ฤๅ – ลมค่ำพรมผ่านอยู่นานเนิ่น
เพื่อหยอกเอินรูปลักษณ์แห่งศักดิ์ศรี
ฤๅ – จังหวะหัวใจ..อาจไหววี
ฝากเรื่อยรี้ลมร่ำ..รู้-คร่ำครวญ

O สังคีตออดอ้อนเสียง..นั้นเพียงเพื่อ-
คอยอุ่นเอื้ออาวรณ์ให้ย้อนหวน
ความ..คำ..หมายรุมเร้าคอยเย้ายวน-
ความซ่อนเร้นทุกส่วนให้ปรวนแปร

O หวังโดยแรงนิรมิต, ดวงจิตนั้น-
รู้-รำพันร้อยเรียง..ใช่เพียงแค่-
คารม-อันสั่นพลิ้วเช่นริ้วแพร
เพื่อเย้าแหย่ยั่วความเอาตามใจ

O หมายว่าความละห้อยเห็น..ที่เป็นอยู่
จากแรงชู้อาวรณ์..แสนอ่อนไหว
จักเผยออกให้รู้..ว่าผู้ใด
แฝงเร้นไว้แนบกาล..นับนานมา

O สดับเถิด - คีตะกานท์..เสียงหวานแว่ว-
แทนเสียงแผ่วจากใจผู้ใฝ่หา
ยิ่งกว่าขลุ่ยครวญเสียง..นั้น-เสียงอา-
รมณ์ – ผู้ยังปรารถนาในอาวรณ์

O ใช่ไหมว่า..สังคีตประณีตรส-
ราวเบิกบทอารมณ์..เคยข่ม-ซ่อน
ขลุ่ยโหยเสียงโลมรุกไปทุกตอน
หวังช่วยถอนถ่ายรื้อความถือตัว

O ใช่ไหมว่าลมร่ำ..แห่งค่ำนี้-
คล้ายวาดวี..วก-วน..กลางหม่นหลัว
โลมลูบความแฝงเร้นให้เต้นรัว
โดยหยอกยั่วอกคนอยู่อลเวง

O คล้ายว่าบางงดงาม..เฝ้าลาม..รุก
โดยสอดซุก-รูปจริต..ให้พิศเพ่ง
ผ่านรูปเงาเร้ารัว..ไม่กลัวเกรง-
การรุดเร่งอกใจ..คอยไขว่คว้า

O เหน็ดเหนื่อยสักเพียงไหน..ดวงใจนั่น
กับผูกพันเฝ้าคอยละห้อยหา
อาวรณ์ใครหนอช่วงในดวงตา
พร้อมเหว่ว้าเหมือนช่วง..ที่ดวงใจ

O ยอมรับเถิดอาวรณ์..ที่ซ่อนเร้น-
คง-บีบเค้นเกินการณ์จะต้านไหว
จงรับรู้เพียงว่า..ความอาลัย-
เกิดแล้วไซร้ - ดับยากลำบากนัก !

ลิขสิทธิ์บน YouTube Credit By : https://www.youtube.com/watch?v=wvJaVGprrBw