แค่ผู้หญิงธรรมดาที่นางฟ้าอยากจะเป็น
เสียงแทรกที่สร้างสุขเล็กๆในวันศุกร์ที่13
by , 14-01-2012 at 05:03 (2448 เปิดอ่าน)
วันนี้ระหว่างที่ขับรถไปทำงานบนเส้นทางมอเตอร์เวย์นั้น
ถนนฝั่งตรงข้ามเห็นรถติดกันพรึ่ด สักพักเห็นรถกู้ภัยแซงหน้าเราไปตั้งหลายคัน
พลันให้นึกขึ้นได้ว่าวันนี้ศุกร์13 ใจขณะนั้นมันปั่วนป่วนเพราะหวนระลึกจำได้ว่าก็วันนี้สิ
ที่ตาสูนบอกว่าจะพายายทองพูนไปจ.บุรีรัมย์ เพราะได้งานรับเหมาก่อสร้างเมรุเผาศพไว้
เทคโนโลยีมีไว้ใช้งานมิใช่หรือ? แค่กดไปก็ได้ยินเสียงจากปลายทางแล้ว
และในระหว่างที่แลกคำหวานกับยายทองพูนด้วยน้ำเสียงอ้อยอิ่ง
ระคนปนกับเสียงหัวเราะอันระริกระรี้ของสองสาวต่างวัยอยู่นั้น
ทันใดก็ได้ยินเสียงผู้ชายคนหนึ่งดังเล็ดลอดผ่านมาตามสายว่า
"... คึดฮอดพ่อบ่ลูกหล่า..?" ฮ่ะฮ่า ฮิ๊ว...อดขำไม่ได้ในน้ำคำ เออ...จริงสินะ
ที่แม่ชอบบอกว่าพ่อเป็นโรคขาดความอบอุ่น และชอบเรียกร้องความสนใจจากลูกหลาน
อย่ากระนั้นเลย อย่าให้ตาสูนรอนานจะพาลให้ตางอน จึงรีบป้อนคำหวาน หว่านดอกไม้
พร้อมน้ำคำอำนวยอวยพรชัยให้กันและกัน ปากันไปปากันมาจนอิ่มหนำสำราญกันถ้วนหน้า
พ่อรู้ไหมเสียงแทรกที่ได้ยินในวันนี้ ไม่ว่าจะยืนจะเดินจะนั่งมันยังกรุ่นๆในหัวใจ
ขอบคุณสำหรับอมยิ้มแก้มตุ่ยที่ให้ลูกมาในวันนี้ค่ะ และขอบคุณที่ให้หนูเกิดมาเป็นลูกของพ่อและแม่
สุดท้ายก่อนลาสาย ยายทองพูนกระซิบบอกบุญออนไลน์ผ่านสายใยอันไร้พรมแดน มาว่า
" ลูกหล่า บ้านเฮาเพิ่นสิซื้อที่ดินถวายวัด อยากฮ่วมบุญนำเพิ่นบ่? จั่งได๋กะเก็บออมไว้เด้อ
กลับมาบ้านเฮาเที่ยวหน้าสิได้ไปโมทนาทำบุญนำกันตั่ว" พ่ะนะ จัดไปให้ได้เต็มที่จ้า
เต็มกระปุกบุญทั้งหมดนี้แร่ะแม่ หนูจะยกให้แม่ไปทำบุญซื้อที่ดินถวายวัดหมดเลย ^_^
ปล.ด้วยความคิดถึง จึงหอบมาฝากกันค่ะ
Go to Profile
Mark as Read
