khonsurin

มาถิ่นอุบล เจอแต่คนงามงาม
สมแล้วสมนาม คนงามแห่งเมืองดอกบัว
บัวเมืองอุบล ผู้คนเขาลือไปทั่ว
บัวเมืองไหนบ่ถูกใจตัว เหมือนดอกบัวของเมืองอุบล

รวยรินกลิ่นบัว หอมยั่วหัวใจภมร
บัวของบังอรยั่วใจอ้ายสั่นเหลือทน
ดอกบัวในบึง สวยซึ้งหมู่ผึ้งบินวน
ยังบ่งามเกินสาวอุบล ของแม่หน้ามนเป็นตาออนซอน

เป็นบุญตาที่ได้มาถึงเมืองอุบล ได้พบหน้ามนแล้วอ้ายบ่อยากลาจร
อยากอยู่อุบล ช่วยหน้ามนคราดไถนาดอน
แต่จำใจจำไปจำจร เพราะเป็นตำรวจตระเวนชายแดน

ลาก่อนตาหวาน สาบานกับแม่น้ำมูล
ชีวิตดับสูญ บ่ลืมดอกคูนเสียงแคน
ทำบุญครั้งใด ตั้งใจเอาไว้ฝังแน่น
หยิบดอกบัวไหว้พระทั่วแดน ขอให้มีแฟนอยู่เมืองอุบล