สาวชัยภูมิ ลูกพ่อขุน
หอมดอกมินดัลแร
by
, 13-09-2013 at 18:44 (1802 เปิดอ่าน)
''ดอกเอ๋ย เจ้าดอกมินดัลแร
ร่วง-หล่นแล้วปลิวไปแห่งใดหนอ
รู้บ้างไหมมีอีกใจที่เฝ้ารอ
ยังร้องขอเมล็ดรักมาฝังใจ
เป็นต้นไม้ต้นใหม่ที่หยั่งราก
เติบโตจากทุกรักของใจพี่
เผยออกเถิดความนัยแฝงฤดี
รับรักนี้เป็นต้นไม้ของหัวใจ''
ฉันแต่งกลอนบทนี้เมื่อเห็นดอกไม้เล็กๆที่ยืนหยัดอยู่ท่ามกลางเมื่องที่วุ่นวายสับสน
แปลกนะชีวิตของฉันมันเหมือนกับว่าเกิดมาเพื่อเป็นแบบนี้เป็นดอกหญ้าที่อยู่ท่ามกลางกระแส ความยิ่งใหญ่
ในเมื่องศิวิไลท์แห่งนี้ ไม่ว่าจะอยู่ไหนฉันก็แค่ดอกหญ้าดอกหนึ่งที่ต้องปลิวไปตามกระแสลม
แต่ฉันปลิวมาไกลเหลือเกิน ที่นี่ฉันไม่มีเพื่อนอาจจะเป็นลักษณะนิสัยของฉันที่ชอบจมอยู่กับกองหนังสือก็ได้
ฉันเลยไม่ค่อยชอบไปพูดคุยหรือพบปะกับพวกเขา การมีเพื่อนดีนะ แต่ฉันก็เลือกที่เปิดใจรับบางคนเท่านั้น
ว่าด้วยเรื่องกลอนดีกว่า กลอนบทนี้เป็นกลอนชมความงามของดอกหญ้าเล็กๆที่ชื่อว่าดอก
มินดัลแรหรือดอกแดนดิไลน์อัล ฉันเพิ่งหันมาเขียนนิยายเชิงประวัติศาสตร์เกาหลีเรื่องแรกหลังจากที่อยู่ประเทศนี้มาเกือบหกปี
เรื่องนี้เป็นนวนิยายเรื่องแรกของฉันที่ไม่ใช่เรื่องสั้น มีความยาวถึง109ตอน
เกี่ยวกับการหันมาเป็นตัวเองของรัชทายาทผู้ที่ไม่ถูกจารึกชื่อในประวัติศาสตร์
ผู้ที่หันหลังจากตำแหน่งพระราชามาเป็นแค่หมอจนๆของชอนมิน(ทาส)
เรื่องนี้ทำเอาฉันเครียดเลยล่ะ พอเครียดมาฉันก็อยากหาอะไรเบาๆทำ
การจะเขียนหนังสือได้แต่ละเล่มยากนะ ต้องใช้ทุกอย่างหลอมรวมมาเป็นตัวอักษร ฉันเคยเห็นหนังสือที่เขาลดราคาตามตลาดนัด
บางเล่มเนื้อหาดีมากไม่น่าจะเป็นแค่หนังสือลดราคาเล่มล่ะไม่ถึงห้าสิบบาท
เดี๋ยวนี้คนแต่งหนังสือชอบเขียนเรื่องเชิงโลกีย์มากกว่า บรรยายฉากร่วมเพศอย่างเกินงาม
ทั้งๆที่ชีวิตของคนเรามีอะไรหลายๆอย่างมากกว่าเรื่องอย่างนั้น
แต่ช่างเถิดฉันเขียนเรื่องนี้เสร็จแล้วจะวานพี่สะใภ้ที่ทำงานสำนักพิมพ์รวมเล่มให้ จะลองส่งไปให้สำนักพิมพ์พิจารณาดู
หากผิดหวังฉันก็จะไม่เสียใจหรอก ปล่าวประโยชน์ที่จะเสียใจในสิ่งที่เราตั้งใจทำ ความภูมิใจมันจะอยู่กับเราที่เราทำสำเร็จ
ฉันไม่ปรารถนาจะเก่งเหมือนปู่คำพูนหรือป้าทมยันตีแต่ถ้า
มยองจู จอมใจรัชทายาทเสร็จฉันก็กลายเป็นคนธรรมดาที่เขียนหนังสือแนวที่เราชอบได้
ลิขสิทธิ์บน YouTube Credit By : https://www.youtube.com/watch?v=e1VZ-fsWFfQ