สาวชัยภูมิ ลูกพ่อขุน

มีโอกาสได้อ่านหนังสือเล่มเล็กๆเรื่อง โรงเรียนในภู ที่กล่าวถึงชีวิตของครูหนุ่มที่บรรจุในอำเภอเกษตรสมบูรณ์เมื่อยี่สิบกว่าปีก่อน ประทับใจในความเป็นครูมาก เมื่อได้อ่านแล้วฉันก็คิดถึงพ่อของฉัน ท่านก็เป็นครูเหมือนกัน ในความฝันที่ยิ่งเดินยิ่งไกลห่าง คือการได้เดินตามรอยเท้าท่าน แต่ทุกวันนี้แม้ฉันจะเสียใจที่ทำอย่างนั้นไม่ได้ แต่ก็ดีใจที่ได้เขียนเรื่องราวต่างๆให้คนที่เขาอยากอ่านได้อ่าน
ชีวิตของฉัน แม้ไม่ได้เป็นตามฝันแต่มันก็ไม่ได้แย่นัก
ความคิดถึงมันแพงนะ แต่ถ้าเทียบกันกับความลำบากที่ผ่านมา มันคุ้ม
ฉันอาจจะไม่ได้เดินตามฝันในบางจุด แต่สิ่งที่ฉันทำตอนนี้มันครอบคลุมทุกๆอย่างที่ฉันอยากเป็น
ในวันนี้ ฉันต้องสู้เพื่อแม่ ยาย ลูกสาว และตัวเอง
ฉันมีความสุขที่สุดแล้ว
สาวชัยภูมิ ลูกพ่อขุน