หัวใจสีขาว

"ฤาจะเป็น..นางฟ้า"

พิศเนตร....ดั่งเนตร...มฤคมาศ
พิศขนง.....วงวาด.....ดั่งคันศร
พิศองค์.....อ้อนแอ้น....อรชร
พิศสมร......ดั่งนางฟ้า...มาเยือนดิน

พิศผิวพรรณ...งามผุดผ่อง...ดั่งทองทา
พิศวงหน้า.....พาหัวใจ.......มลายสิ้น
พิศนวลปราง...ช่างชี้ชวน.....ป่วนชีวิน
หวังถวิล.........อนงค์นาฎ.....แทบขาดใจ

จวบสิ้นแสง...แห่งทิวา.....จนราตรี
ดวงฤดี........พี่พร่ำเพ้อ....เธอรู้ไหม
ฤาจะเป็น.....นางฟ้า..........มาพรมใจ
ฝากรอยยิ้ม...พิมประไพ.....พิไลตา






ร่ำร่ำ....จะพลั้งเผลอ...ละเมอมอง
รอนรอน.....ยามจดจ้อง....มองสมร
ระริกรี้....รักรุมเร้า.......เจ้าบังอร
จวนเจียน...ใจขาดรอน....แล้วแก้วตา

มาดแม้น...ได้นวลน้อง..มาจองใจ
พี่ใย..........จะแชเชือน...เบือนหนีหน้า
รักแล้ว......มอบทั้งใจ.....ให้กานดา
สายตา.......ส่งมาเฝ้า.....ทุกเช้าเย็น

ใจพี่......มิเปลี่ยนแปร....แม้แต่น้อย
ทุกคำถ้อย...จากหัวใจ...มิวายเว้น
เห็นใจพี่.......เถิดหนา....อย่าชาเย็น
มิอาจเร้น....เก็บรักไว้...รู้ไหมขวัญตา