ฝากไว้ให้จื่อจำ พี่น้อง

  1. prayoon
    prayoon
    บุญบาปนี้ เป็นคู่คือเงา
    เงานั้นไปตามเฮา ซูวันบ่มีเว้น
    ครันว่าเฮาพาเล่น พามันเต้นแล่น
    พามันแอะแอ่นฟ้อน เงานั้นกะแอ่นนำ
    ยามเฮานั่งยองย่อ เงาก็นั่งลงตาม
    ยามเฮาเอาหลังนอน ก็อ่อนลงนอนด้วย
    ครันเฮาโตนลงห้วย ภูเขาหลายหลั่น
    ขึ้นต้นไม้ ผาล้านด่านเขา
    เงาก็ติดตามเกี้ยว เกาะเกี่ยวพันธนัง
    บ่ได้มียามเหิน ห่างไกลกันได้
    อันนี้สันใดแท้ ทั้งสองบุญบาป
    มันก็ติดต่อก้น ตามส้นผู่ทำ จริงแหล้ว
  2. prayoon
    prayoon
    บัวอาศัยเซิ่งน้ำ ปลาเพิ่งวังตม ไพร่กับนาย ก็เพิ่งกันโดยด้าม
    อันว่าเสือสางซ้าง กวางฟานอาศัยป่า ป่าก็อาศัยสัตว์สิ่งฮ้าย จิ่งหนาแน่นมืดมุง
    เฮาอาศัยเซิ่งบ้าน บ้านก็เพิ่งบุญเฮา ครันหากเฮาหนีเสีย สิเกิดเป็นดงไม้
    ครันเฮาหนีไกลบ้าน เฮือนซานสิเป็นป่า บ้านสิเป็นเหล่าเฮื้อ เครือสิเกี้ยวมืดมุง
    เฮาอาศัยพวกพ้อง น้องนุงสหายเกลอ เขาก็อาศัยเฮา จิ่งเป็นเมืองบ้าน
    คนหากอาศัยด้วย ดอมคนเป็นหมู่ บ่มีไผอยู่ยั้ง ทอนแท้อยู่ผู่เดียว ได้แหล้ว
  3. prayoon
    prayoon
    ยามยังน้อย ให้เจ้าหมั่นเฮียนคุณ บุญเฮามี สิยศสูงเทียมฟ้า
    ไปทางหน้า หาเงินได้ล้านหมื่น ไผผู้ความฮู้ตื้น เงินเบี้ยบ่แก่นถง
  4. prayoon
    prayoon
    อันว่าคำผญานี้ ผมปอปลาบ่ทันเก่ง จำจากเพลง จำจากลำ ดอกพี่น้องเอามาเว้าสู่ฟัง
    อาศัยซื้อหนังสือมาอ่าน นั่งค้นคว้าอยู่กับบ้าน มาจาต้านสู่หมู่เฮา
    อ่านไปมาพอคล่อง ไล่ทำนองเป็นบาท บาท มันเป็นศาสตร์ศิลป์แท้ อิสานเต้าเพิ่นแต่งมา
    คำเปรียบเปรยเพิ่นฮ้อยไว้ ปานทาง ยาวอาดหลาด ครันเป็นนาเพิ่นกะคาดไว้แล้ว รอเฮานั้นไปหว่านดำ มากันตี้พี่น้อง ลองมาหว่านคนละกำ ลองมาดำคนละมือ สิป่งเขียวดอกนาท่าน
    เถิ่งบัดยามเกี่ยวแล้ว สิพากินเข่าใหม่ หอมปานใด๋กะสิฮู้ อย่าแพงไว้ให้ซอยกัน เด้อพี่น้อง
  5. prayoon
    prayoon
    อันว่าความตายนี้ เป็นเปิงทังโลก
    เป็นแบบดั้ง ประจำด้าวเที่ยงจริง
    มันหากเป็นเปิงเค้า มีมาแต่เก่า
    ครั้นมันมาฮอดแล้ว หนีได้กะบ่กราย
    อันความตายนี้ เสมอกันโดยดั่ง
    ข้อยและเจ้า เสมอด้ามดั่งกัน
    อันว่าโลกีย์นี้ บ่มีแนวตั้งเที่ยง
    มีแต่ตายแตกม้าง ทลายล้มเกลื่อนหาย
    อันว่าความตายม้าง ไกลกันเจียระจาก
    ครั้นบ่ม้มโอฆกว้าง สิเที่ยวพ้ออยู่เลิง
  6. prayoon
    prayoon
    ญิงซายนี้ มีมาสำหรับโลก ครันบ่มีสองสิ่งนี้ แหนงสู่ โลกอย่ามี
    ญิงใดคอตกปล้อง หางตาแดงพอสหน่อย เมื่อนางยกย่างย้าย พอด้ามเกิ่งเสมอ ไผได้เข้าอยู่ซ้อน เฮียงฮ่วมเป็นเมีย มีแต่ทางความสุข นั่งปองเป็นเจ้า
    ญิงใดหลังตีนนูนขึ้น คือหลังดองเต่า หญิงนั้นใจซื่อแท้ ประสงค์ตั้งต่อผัว กะบ่มักเล่นซู้ ชายอื่นมาชม กะท่อจงใจฮัก ต่อผัวดีค้อย แม่นสิทำการสร้าง แนวใดกะเฮืองฮุ่ง แสนสิจมอยู่พื้น มาแล้วกะหากฟู
  7. หนุ่มเมืองสรวง
    ญ๋ากะญ๋ามาถ่อน ญ๋ามาสิญ๋าใส่ บ่แม่นญ๋าหมากไม้ ย๋าได้กะบ่คัน ดอกนา
กำลังแสดงผล 1 ถึง 7 จากทั้งหมด 7
Bookmarks