หน่อกล้วยเป็นเหตุ

[บ่าวอุบลมิวสิค]

กาลครั้งหนึ่งบ่ทันโดนปานใด๋ ณ หมู่บ้านแห่งหนึ่งทางอำเภอหนึ่งของจังหวัดอุบลฯ ก่อนสิฮอดหมู่บ้านนั้น กะสิมีบ้านหลังหนึ่ง
ผัวเมียอยู่นำกัน ใต้ตะล่างเฮือนกะเลี้ยงไก่ รอบๆเฮือนกะปลูกกล้วยไว้กินหน่วยสุก ใบตองกะเอามาเฮ็ดหมก
มื้อหนึ่ง ผู้เป็นผัวไปขายไก่อยู่ตลาด บ้านกับตลาดกะห่างหันราวๆ 70 กิโลคือสิได้ สมัยนั้นมันบ่มีรถ พ่อใหญ่เลากะได้ยางไก่
ใส่ท้ายจักรยานไป จนคำมืดเลากะบ่ทันมาแต่ขายไก่ ผู้เป็นเมียถ่าบ่ไหว เลยเข้าไปนอนก่อน

เวลาเกือบสิเที่ยงคืนได้ ขี้ขโมยสองคน กำลังสิมาลักไก่ในเล้า เข้าไปใกล้สิฮอดเล้าแล้วหละ พอดีทางผู้เป็นเมียเลาปวดเหยี่ยว
กะเลยหย่างลงมาเยี่ยวอยู่ตะล่าง ไฟกะบ่มี อาศัยแสงจันทร์พอฮิมฮี่ ไปฮอดดงกล้วย เลากะนั่งหย่องย่อลงสิเหยี่ยว ผัดไปนั่งถืกหน่อกล้วย
ยายเลาสีมิแฮงเลากะนั่งอยู่โดนเติบ เลากะเลยเว้าออกมาว่า "มาคือคนแท้น้อๆ" ฝ่ายขี้โจรลักไก่ พอได้ยินจั่งซั่น กะว่าแม่นแม่ใหย๋เลาแนมเห็น
กะเลยพากันฟ้าวจั่นหนีไวบ่ค้าน แบบนี้ต้องขอบคุณหน่อกล้วยหลายๆเนาะ มีประโยชน์สู่อย่างอีหลี อิอิ