แม้ว่าของสาธารณะจะมากผล
ประชาชนทั่วไปได้ใช้สอย
หลายคนอยากร่วมใช้ร่วมซ้ำรอย
คุณภาพด้อยแค่ไหนอยากใช้กัน
คุณภาพต้องใจใครแย่งยื้อ
จึงหมั่นตื๊อคิดครองเป็นของขวัญ
ได้ความช้ำเจือจางเป็นรางวัล
อกสะบั้นเพราะของดีมีคนจอง
อาจประสงค์ของกลางในบางครั้ง
คงไม่หวังทำตัวเป็นเช่นเจ้าของ
ให้คนอื่นชื่นชมตามสมปอง
สักวันต้องทรุดโทรมสมใจเรา
มีสมบัติผลัดกันชมสุดขมขื่น
นอนสะอื้นร่ำไห้อาลัยเขา
ถึงเวลาเขาจรนอนกอดเงา
คนที่เศร้าคือคนปองของกองกลาง
Bookmarks