คำว่า แอะแหยะ เป็นภาษาอีสานที่ใช้เปรียบเทียบให้เหนทึงปริมาณของสิ่งนั้นว่า มีขนาดเล็ดน้อย ไม่มาก เช่น พอแอะแหยะ หมายถึง ปริมาณของสิ่งนั้นมีไม่มากนัก
ส่วน คำว่า อะหยะ จะมีความหมายที่ตรงกันข้ามกับคำว่าแอะแหยะ คือหมายถึง ปริมาณที่มาก ใหญ่ สำหรับการนำไปใช้นิยมใช้ควบคู่กับคำอุทานนำหน้าเช่น ป้าด! คืออะหยะแท้ หมายถึง ของสิ่งนั้น มีปริมาณมาก หรือ ใหญ่พอสมควร
Bookmarks