วันเวลาผ่านมาบรรจบครบหนึ่งปี
เธอคนดี...เงียบหายคล้ายหนีหน้า
สี่ปีเคยมีกันสำหรับฉันนั้นมีค่า
มากยิ่งกว่า...สิ่งใดใดใจเคยมี...
หนึ่งปีที่เธอไปใจยังห่วง
หนึ่งปีล่วง...ไร้ใครคนใดแทนที่
หนึ่งปีผ่านยังรอเคียงเพียงคนดี
หนึ่งปีนี้...ฉันคนนี้ที่ยังรอ...
ใยจึงเงียบหายเหมือนตายจาก
อย่าโกรธมาก...ได้ไหม? ฉันอยากขอ
หนึ่งปีผ่านมันทรมานนานมากพอ
สำนึกแล้วผิดที่ก่อวอนขอลืมมัน...
อดีตรักหวานผ่านสี่ปีไม่มีช้ำ
หนึ่งปีจำ...รอยรักเก่าเฝ้าคงมั่น
หนึ่งปีคอยเธอเสมอมาเติมฝัน
ห้าปีฉัน...ไม่เคยเผลอเพียงเธอในใจ...
Bookmarks