แม้นนั้นแล่วท่านสายฟ้า.....แต่กี้ข้างเฮือนผู้ข้ามีอยู่ต้นหนึ่งดกๆ ส้มเป็นตะหน่ายแฮง....ชนิดที่ว่าฝรั่งกินเข้าไป อาจซิอุทาน
ออกมาว่า โอ้ย....ไอ เปี้ยว หลาย ยู....ฮ่าๆๆๆ
ขอบพระคุณสมาชิกและทีมงานที่เคารพรักทุกท่าน
แขกกะว่า โอ้ อีนี่ แขก คือ ส้ม แข่ว แท้ ...
ฮ่วย มีตั่วหนิ...เห่อๆ โทษอ้าย ลืมเบิง...โอ้ย แซบปานตาสิบอด
ลึดไน (เมล็ด) ระวังขี่แก่นเด้อ ฮ่าๆๆๆ
วันก่อน ไปงานบวชน้องชายเพื่อน ที่ศรีษะเกษ เพื่อนก็เอามาให้ทาน บอกว่ากินบักแงวไม๊ เราก็ไม่รู้จัก
พอเค้าหยิบมา อ๋อ บ้านเราเรียก " คอแรมท์ " อิอิ ผลไม้ชนิดเดียวกัน แต่ไหงชื่อมันผิดกันนักก็ไม่รู้นะคะ
ล้มแล้วฟื้นยืนสู้ชูช่อใหม่ เพราะต้นยังสดใสผลิใบเขียว
ลุกขึ้นต้านลมฝนต้นเป็นเกลียว รากยึดเหนี่ยวซับซ้อนกับพื้นดิน
อ๋อ..คอแรมท์ หรอครับ เพิ่งรู้นะเนี่ย..มาอยู่ภาคกลางโดนน ยังไม่รู้เลยว่า บักแงว ภาคกลางเค้าเรียกยังไง![]()
ต่างที่ ต่างภาษา แต่วาสนามาเจอกันทำให้เราเข้ากันได้ (โอ้ว่าแม่นนิยายน้ำเน่าน้อท่านบ่าวมหา ฮ่าๆๆ)
ผมมักหลายๆ บักแงว ผลไม้อิสานเฮา หลายๆอย่างบ่ได้กินโดนหลาย อยากกินเด๋นอ
ไปเล่นนำมือพิณ สิพาขึ้นต้นกินเลยกระทู้ต้นฉบับโดยคุณ paladto
Bookmarks