คันสิเว้าไปแล้ว........... ควมฮักมันหนักอก
แสนวิตกนำเด้........... ผู้เพิ่นมีแฟนเค้า
บาดใจเขานั้นมาปลิ้น........... จั่งแปลเป็นแนวใหม่
ถิ่มคนใจเที่ยงแท้.......... ให้นอนเศร้าอั่งมโน
เว้าถึงโตผู้ข้า.......... กะเป็นอยู่คือกัน
โทษสวรรค์กะบ่คือ........... ย้อนว่าเฮาคนฮ้าย
ถึงว่าใจเที่ยงแท้............. เขากะลาปะปล่อย
แม่นบ่ผิดจักน้อย........... เขากะเว้าว่าบ่ดี
แนวว่าใจเขานั้น............. บ่เคยฮักเฮาเลย
เพียงแต่เปรยวาจา.......... ให้คึดนำคำเว้า
เลยได้เหงาแสนซ้ำ........... คึดนำ คนิงต่อ
ใจเฮาหม่อเงี่ยงค่อย......... น้ำตากลั้นกะบ่ไหว
สวยพอปานนางฟ้า.......... ใจเพิ่นปานนางมาร
คอยประหารดวงใจ......... ให้เน่านวมทางเนื้อ
กลายเป็นเสือเบิดสิ้น....... เชิงชายลายบ่จ่ง
เคยทนงแก่กล้า............. คราวนี้ผัดบ่ไหว
เจ็บปานใจสิแตกม้าง ....... บัดเขาห่างเฮาหนี
นอนเกือกปัฐพี............... ห่อนฮนอุราฮ้อน
นอนกะนอนบ่ได้.............. น้ำตาไหลเปียกบ่อน
กินสิสองมือซ้อน........... ปากอ้ากะบ่ไหว
ตายแล้วน้อคราวนี้......... มันแสนทุกข์ทรมาน
อ่อนล้าแฮงสังขาร.......... สงบลงขันธ์ห้า
เหลือวาจาสุดท้าย.......... ฮักอาลัย ผู้สาวเก่า
มื้อนี้ตายย้อนเจ้า........... บ่ขอเว้ากล่าวหยัง
สิบ่ติโทษท้วง................. ปวงสิ่งศักดิ์สิทธิ์
สิ่งสถิตทั้งหลาย............. สิบ่มีเวรข้อง
ทุกข์ที่เจ็บนำน้อง........... เฮาเองเป็นคนก่อ
ต่อจากลมหายใจสิ้น........... อโหสิแล้วคู่สู่อัน........
Bookmarks