แฮ่ะ แฮ๋ะ โดนจายแท้ ไช่เลย
โดนๆใจแท้ โดนใจมาก....
ฮือ ฮือ ฮือ
หลานวัฒนชัยเอ๋ย ป้ากะเคยถูกเพินถิ่ม จนแทบสิวายวาง น้ำตาพังนอนเหงา
ย้อนฮักเขาจนเบิ๊ดเกลี้ยง เหลือแต่เพียงความทุกฮ้าย ภายในใจต้องขมขื่น
นั่งกอดเข่าให่สอื้น ปานนั่นยุเด๊หลาน อั่นสาวได๋ซ่างใจฮ้าย
ถิ่มหลานไปบอเอิ้นสั่ง บอเป็นหยังดอกเนาะหล่า เดี๋ยวแม่ป้าสิเบิงแยง อิอิอิอิ
นี่ละเพิ่นเว้าไว้ บาดยามฮักแพงกัน
ต้นผักขมยังหวาน คือจั่งกินตาลอ้อย
บาดซังกันบ่ได้ต้อย เว้าดีนำกะปานด่า
ปิดปากไว้บ่อ้า กะหาเว้าว่าบ่ดี
เป็นจั่งซั่นจั่งซี่ ติด่าปานหมาหมู...คักแท้
ซังฮอดหูฮอดตา บ่อยากแนมพอน้อย
ถึงสิอ่อยออยง้อ กะถืกเขานั่นเว้าใส่
ยามเขาซังกะว่าฮ่าย บ่เคยย่องดอกว่าดี
Bookmarks