พอเพียง..โดยหมาน้อย13/02/2007
ฟ้าเอย...ช่างสูงสุด..แผ่นดินต่ำ
โดนเครอบงำโดยฟ้าสุดหาให้
แหงนมองฟ้าสูงศักดินาสุดอาลัย
ช่างสูงไกลเกินจะคว้าสุดรัน
ทด
ระรวยรินกลิ่นไอแดดที่แผดเผา
โถมรุมเร้ากายาพาเหงื่อหยด
สุดจะทนเหนื่อยเพลียแสนรันทด
อยากจะปลดแอกไถให้วัวควาย....

เศรษฐกิจพอเพียงเลี้ยงนำชีพ
ชาวนารีบคิดค้นใจขนขวาย
หนึ่งพอกินเลี้ยงชีพมิวางวาย
ขอถวายชีพนี้ที่พ่อวอน

อย่าดิ้นรนเพราะจนก็มากแล้ว
พ่อสอนแนวปฏิบัติเป็นสังหรณ์
มีแค่นี้ใช้แค่นี้ชี้บทตอน
พ่อพร่ำสอนกรเกษตรวิเศษจริง

เราชาวนาคือทำนาต้องปลูกข้าว
เจ็บปวดร้าวพ่อค้ากลางเอาเปรียบยิ่ง
ราคาต่ำก้มหน้าทำไม่ประวิง
เพราะทุกสิ่งใครกำหนดเป็นกฎเกณฑ์