ไม่........ คิดถึงไม่ต้องอ่านกลอนกวี
คิด.........ให้ดีบทกวีมีความหมาย
ถึง......... เจ็บตัวหัวใจใกล้จะวาย
ไม่..........ยอมตายถ้าไม่ได้กลอนกวี
ได้..........อ่านฟรีดีใจจังดั่งได้แก้ว
อ่าน........จบแล้วเขียนตอบจะขอบคุณ......ครั๊บ.
ไม่........ คิดถึงไม่ต้องอ่านกลอนกวี
คิด.........ให้ดีบทกวีมีความหมาย
ถึง......... เจ็บตัวหัวใจใกล้จะวาย
ไม่..........ยอมตายถ้าไม่ได้กลอนกวี
ได้..........อ่านฟรีดีใจจังดั่งได้แก้ว
อ่าน........จบแล้วเขียนตอบจะขอบคุณ......ครั๊บ.
***************************************
เรียบเรียงคำหวาน หว่านลงตรงกวีกลอน
แต่งแต้มอักษร เป็นคำสอนกลอนขับขาน
รวบรวมเก็บใว้ ?ไม่คิดถึงไม่ต้องอ่าน?
ร่วมกันประสาน สร้างตำนานบทกวี
เรื่องเล่ามีมากหลาย บรรยายในอดีต
เรื่องราวชีวีต จากมิตรพร้องและน้องพี่
เรื่องทุกข์สุข สนุกสนานนั้นมากมี
เรื่องราวดีดีจากใจ ฝากไว้รอให้เธอ.............
**************************************
จะบินสูงสู่ฟ้าเวลานี้
เตรียมตัวดีหรือยังที่หวังไว้
บารมีหมั่นสร้างทั้งใจกาย
สิ่งมุ่งหมายคงไม่ไกลเกินใจรอ
ต้องลำบากตรากตรำทำงานหนัก
ทั้งจงรักภักดีไม่มีท้อ
อันสวรรค์ที่ทุกท่านหมั่นเผ้ารอ
ผ่านพ.ศ.อาจต้องรอกันต่อไป
บนที่สูงมีแต่ทุกข์ไร้สุขสรรค์
ยื้อแย่งกันปีนป่ายสหายเอ๋ย
ไม่สนุกสุขสบายสักหน่อยเลย
อยู่เฉยเฉยอยู่กับดินอย่าปีนไป...............
ผีเสื้อน้อยกลอยใจใสเริงรื่น
..ถวิลชื่นสัญจรรอนแรมไร้
....ระเริ่งกลิ่นประทินในแดนไพร
.........เพลินวิไลไพรพฤษ์พงพนา
.............ปีกใบบางกางล่อนบินโฉบเฉี่ยว
ถลาเลี้ยวเกี้ยวหยอกดอกไม้พรรณพฤษา
เด็ดดอมดมชมกลิ่นมวนมาลา
ช่อผกาบานเบ่งรับขับลำเนา
เพลงขับกล่อมดมดอกจากผู้พึ้ง
เสียงอื้ออึงผึ้งตอมดอมหยอกเย้า
เสียงเพลงกล่อมผสมพรมขัดเกลา
นุ่มบางเบาเคล้ากลิ่นประทินงอน
หอมเจ้าเอ่ยหอมดอกไม้นานาพรรณ
ลานแบ่งปันผสานสมภิรมย์ซ้อน
เห็นผีเสื้อขยับปีกสยายร่อน
เย้าหยอกต้อนเกษา.....น่าภิรมย์
![]()
ยอมรับว่าคิดถึง
ฉันจึงได้มาอ่าน
บทความแสนซาบซ้าน
จึงมาอ่านเมื่อคิดถึงเธอ
...เพราะไม่ได้ ตั้งใจ เข้ามาอ่าน
กลัวเจ้าบ้าน เขาไม่รับ หรือขับสู้
แอบซุ่มอ่าน หลายครั้ง นั่งพิจดู
เพียงอยากรู้ เจ้าของบ้าน นั้นเป็นใคร
เพราะเหตใด จึงได้บอก เพียงผ่าน..ผ่าน
ไม่คิดถึง ไม่ต้องอ่าน ด้วยเหตุไหน
ก็จะให้ คิดถึง ได้อย่างไร
ด้วยไม่รู้ เจ้าเป็นใคร จากไหนกัน
...แต่ก็ยัง ยินดี ที่ทายทัก
มารู้จัก กันไว้ เธอกับฉัน
ละเลงกลอน ป้อนกวี ทุกวี่วัน
เพื่อสร้างสรรค์ กวีกานต์ ผ่านอักษรา
...........ดาวเหนือ...คำคมนัก........ด้วยคาราวะ...จากดาวลูกไก่เด้อ.......
:heart:~?*??*?~*... คื อ วั น ห นึ่ ง ที่ หั ว ใ จ....
................จ ะ ห อ บ รั ก ไ ป ซ บ อุ่ น ไ อ ดิ น... .....* ~?*??*?~:heart:
.........ว่าสิบ่เข้ามาอ่านละๆ......แต่ว่ากะยังคิดถึงยุเลยอดเข้ามาอ่านบ่ได้.........อิอิอิ
...เปรียบแม่เช่น โคมทองของชีวิต
ช่วยชี้ทิศ ช่วยนำทาง ช่วยสร้างสรรค์
ให้ความรัก ให้ความรู้ ชูชีวัน
ลูกจึงมั่นกตัญญูบูชาคุณ..........เพื่อแม่ แพ้บ่ได้
************** " ไม่คิดถึงแม่ไม่ต้องอ่าน"************
อยู่คนเดียวเปลี่ยวเหงาเข้ากระดูก
บอกไม่ถูกยามป่วยไข้ทุกข์ใจหนอ
หนาวสะบั้นกายก็สั่นคันในคอ
ไม่มีหมอไม่มียาคลายหายหนาว
หนาวกายจะกี่หนสุดทนได้
แต่หนาวใจคนไข้ใจปวดร้าว
อยากมีคนเฝ้าป่วยช่วยป้อนข้าว
พาย่างก้าวเดินไปใจต้องการ
เมื่อก่อนลูกเฝ้าดูอยู่เต็มบ้าน
คอยช่วยงานทุกอย่างดั่งประสงค์
ปรุงอาหารหาข้าวปลามาวางลง
ใส่กระด้งจัดพาข้าวยาวหลายวา
ลุงป้าน้าอาร่วมวงมามากมายหลาย
ปู่ย่าตายายเชิญท่านเข้ามาหา
กินอิ่มสนุกสุขใจทั้งกายา
สวรรค์บ้านนานำพาให้จดจำ
ตอนนี้เจ็บป่วยไข้หาไฟก่อ
น้ำไส่หม้อตั้งก่อนบนก้อนหิน
จุดขี้ไต้ไม้เชื้อไฟใส่ทีชิ้น
หอมได้กลิ่นไฟไหม้เปลือกไม้ฟืน
ก้มเป่าไปควันไฟเถ้าเข้าในตา
เจ็บนักหนาน้ำตาใหลใจทนฝืน
ถอยออกมาทนทุกข์ลุกขึ้นยืน
จับได้ฟืนอันยาวก้าวเขี่ยไป
เหมือนตาบอดมอดสนิดลืมทิศทาง
สุดอ้างว้างปล่าวเปลี่ยวเหลียวไม่เห็น
คว้าหาน้ำยามเจ็บยามจำเป็น
ตาไม่เห็นมือคลำจับกำมา
ตุ่มน้ำน้อยวางอิงพิงกับเสา
จับเจอเข้าด้ามกระบวยนั้นสั้นนักหนา
น้ำใสใสเทลงใส่ที่ใบหน้า
ล้างลูกตาทั้งควันเถ้าเอาออกไป.........
ต้องยอมรับว่าพวกท่านกลั่นออกมาจากใจจริงๆ
เลี้ยวซ้ายเลี้ยวขวาสลับสีอีกต่างหาก
บอกได้ว่า เยี่ยมจริงๆ
สายลมล่องละลิ่วไปในทิวเทือก
สายน้ำเกือกละอองเปลวลงเหวห้วง
ธรรมชาติสร้างระเลงไว้วงจรปวง
จัดวางยวงระนาบทิวศนีย์
ภูผาหินดินเขาเนาน้ำเซาะ
ไหลรินเลาะเขาเลี้ยวเกี้ยวหินนี้
แมกไม้แนวแถวต้นงามฤดี
พฤษพงคีรีน้ำใสไหลลำธาร
เพลิดเพลินใจในทิวได้ชมพฤษ์
ความรู้สึกรักหวงเข้าผสาน
อนุรักษ์ธรรมชาติ...ไว้เนินนาน
ให้เทียมทานธรรมชาติสร้างให้เรา
Bookmarks