นิทานก้อม ขอแจมนำแน
........มื้อนึงยามสวยเติบ .........เฒ่าหมอม้อลาวไปดักนกข่มมาเฮ็ดยา...พอดียางกลายไปทางทุ่งนา..สาวสำน้อยกำลังขี่ควายสวนทางมา...สมมุติซือลาวว่า สาวดาซะเนาะ...........
.......สาวสาวดากะมักกินถั่วขั่วเนาะ ลาวกะขี่ควายสวนทางมาอย่างสบายอารมณ์บ่เห็นคนเนาะ....ลาวกะเผลอตดออกมาอย่างหมดทุกข์หมดโศก "แป๊ด......แปร็ด.." ดังบักยาวเติบ
คนกะตกใจ.....ควายกะตกใจแฮงหลายพากันแลนแตกตื่น....ขี่ดินไงกุ๊บพอปานลมพัดตาบักนุ่น
พอเหตุการณ์สงบลงสาวดาลาวกะหน้าแดงเนาะ โอ้ย...เป็นสาวเป็นแส่มาหลงตดให้คนได้ยิน......ผู้ได้ยินผัดเป็นพ่อผู้บ่าวกะของอีกต่างหาก......ซ้วย..ซ้วย...ซ้วย...อยากอายเด้.......คิดอยู่ในใจ
เฒ่าหมอม้อ "เสียงหยังนางวังนึ่งหั่น"
สาวดา "เสียงลมตั๊วพ่อปู่"
เฒ่าหมอม้อ "เสียงลมควายคือตื่น"
สาวดา "บ่แมนควายมันตื่นพ่อปู่บ้อ"
เฒ่าหมอม้อ "ห้วย ข่อยกะบ่ขี่ฮ้ายจนควายตื่นด้อก คันว่าเสียงลม ลมมันออกมาจากสัย"
สาวดาเพินถูกส่อตอบบ่ได้กะเลยยอมรับออกมาว่า
สาวดา "เสียงลมออกมาจาก.......ออกมาจาก.......จาก...ด ากข่อย" เว้าเป็นตะขี่เดียดเนาะสาวอันนี่
เฒ่าหมอม้อ "ห้วยเจ้าตดใส่หลังควาย..."
สาวดา "อื้อ..."
เฒ่าหมอม้อ "บ่ได้....บ่ได้.....ต้องฟ้าวไปแก้เค็ดสะเดาะเคราะห์อย่างรวจเร็ว....คันบ่ซั่นบ้านเมืองสิล่มจม ฟ้าฝนสิแล้ง เฮากะสิบ่ได้เฮ็ดนากัน"
สาวดา "ห้วยแมนอีหลีบ้อพ่อปู่......แล้วสิแก้เค็ดจั๊งได๋"
เฒ่าหมอม้อ "ห้วยบ่ต้องสงสัยฟ้าวไปผูกควายไว้แล้วกะตามไปเถียงนา ห้ามถามข่อยอีก มีเวลาน้อย ข่อยสิพาแก้เอง." เฒ่าหมอม้อลาวกะซางวาเนาะ
สาวดา "อื้อ..กะฟ้าวนำยุนี่หละ..." พอผูกควายไว้แล้วลาวกะฟ้าวแลนนำก้นไป.
หลังจากนั้นกะพากันสะเดาะเคราะห์อย่างรวจเร็ว........กะบ่ฮู้ด้อกวาเฮ็ดหยังกัน.....หลังจากนั่นกะแยกย้ายกันไปตั้ว........
.......ฮอดยามแลง เฒ่าหมอม้อกะยางเป๋ แอวกะเคล็ด ขาตบตั๊กแตนฟ้าเหลือง แบกคอนแต่ซิงนกขุ่ม นกกะบ่ได้จักโต กำลังสิโงกลับบ้าน "โอ้ย ซ้วย..ซ้วย...ซ้วย "
ได้ยินเสียง "คอก แคก..คอก แคก.." สาวดาขี่ควายดักรออยู่
สาวดา "อ้าว กะสิฟ้าวไปสัยละพ่อปู่....วังนึงหั่นข่อยตดไปอีกตั้งสามเทือ........"
คือ อยู่ ตั่วละอาว จัดมาอีกๆ เลย ครับ เดียวสิจัดไปอีกจักหนอ่ยคือกันหละ
Bookmarks