บ่ได้ทิ้งได้ป๋าไผดอกเด้ออ้ายศรี
เอื้อยกะฮีกกะคิดฮอดแล้วกะคอยถามข่าวยุคือเก่าละคับ
บ่ได้ทิ้งได้ป๋าไผดอกเด้ออ้ายศรี
เอื้อยกะฮีกกะคิดฮอดแล้วกะคอยถามข่าวยุคือเก่าละคับ
ขอ ขยาย ไขต้าน ขยายความคงคืบ
สืบ ขะนพ นพน้อม เฮียนฮู้ซูแนว
คำนวนครบทบแล้ว แป๋วป่องส่องเห็น
ขยายเป็นโตอักษร สืบสานพานพ้อ
ขยายกอโครนต้น ฮื้อส่วนทวนหา
กลอนผญาแต่โบราญ ได้สืบสานเห็นฮู้
อาจารย์ครูผู้แต่งแต้ม แนมไปยังใสส่อง
จือทำนองค่าล้ำ ได้เฮียนฮู้ใส่ใจ นี่แหล่วจ้า
มาขอแจม จำจือ นำอาจารย์ หลานศรี สุดยอด ผญาอาจารย์ เลยจ้าขอชื่นชม
ขอคารวะท่านปรมาจารย์เถ่าไหย่ศรี 1 จอก :b-b ช่างเป็นภาษาที่งดงามทรงคุณค่าอะไรเยี่ยงนี้ :*- ธุจ้า
"ใจประสงค์สร้างกลางดงกะหว่าถ่ง ใจขี้คร้านกลางบ้านกะหว่าดง"
คนเฮานี้ ต้องเผิ่งอาศัยกัน
คือดังปลาอาศัยน้ำ น้ำกะเผิ่งวังปลา
ปลาอาศัยวังเวิน จึ่งล่องลอยนาน้ำ
ทามอาศัยห้วย งัวค.ว.ยอาศัยแอก
ตาแฮกอาศัยไก่ต้ม จึงโดนตุ้มจากคอน
คือดังคอนอาศัยไม้ นกใส่อาศัยโกน
คนกะอาศัยคน เผิ่งกันโดยด้าม
คามอาศัยหม้อ หมอมออาศัยส่อง
ฆ้องอาศัยไม้ฆ้อน ตีต้องจึงค่อยดัง
สามัคคีกันไว้ คือข้าวเหนียวนึ่งใหม่
อย่าได้เพแตกม้าง คือน้ำถืกข้าวเหนียว
สามัคคีกันไว้ คือฝนแสนห่า
ตกลงมาจากฟ้า ไหลโฮมโห่งอยู่หนอ
ปล. ขอบคุณ ผยา ของชมรม จุฬาฯ (บ่าวคำสิงห์ป
แวะมาบอกว่าให้พี่น้องบ้านมหาเฮากลับมาฮักแพงกันคือเก่าเด้อครับ
ให้บ้านของเฮาหลังนี้ฮักกันมั่นแก่น
"บ้านนี้แสนสุขจริงหนา คนไทยทั่วหล้าพลัดถิ่นแดนไกล
คือแหล่งศูนย์รวมน้ำใจ หมู่มิตรมากมายฮักแพงแบ่งปัน
ม่วนซื่นสุขสันต์บ่เคยทิ้งกันแม้ยามท้อใจ
เป็นห่วงเป็นใย อีสานออนไลน์ บ้านมหาดอทคอม"
:1-:1-:l-:l-:*-
บทผญาสอนใจเตือนตน
สิบปากเว้า ซาวควมย๊าไปเซื่อ
คั่นบอเห็นกับตา อย่าว่าไปคือฮู้
คั่นว่าฮู้หูฟังตาบอเปิด คั่นบอเห็นย๊าสุเว้า
เรื่องสิเข้า ใส่เจ้าของ นั่นแหล่ว
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย chudhancock; 03-12-2010 at 22:59.
บัวอาศัยเซิงน้ำ ปลาเพิ่งวังตม
ไพร่กับนาย สิเพิ่งกันโดยด้าม
อันว่าเสือสางซ้าง กวางฟานอาศัยป่า
ป่าก็อาศัยสัตว์สิ่งฮ้าย จิ่งหนาแหน่นมืดมุง
เฮาอาศัยเซิ่งบ้าน บ้านก็เพิ่งบุญเฮา
ครันหากเฮาหนีเสีย สิเกิดเป็นดงไม้
ครันเฮาหนีไกลบ้าน เฮือนซานสิเป็นป่า
บ้านสิเป็นเหล่าเฮื้อ เคลือสิเกี้ยวมืดมุง
เฮาอาศัยพวกพ้อง น้องนุ่งสหายเกลอ
เขาก็อาศัยเฮา จิ่งเป็นเมืองบ้าน
คนหากอาศัยด้วย คอมคนเป็นหมู่
บ่มีไผอยู่ยั่ง ทอนท้อผู้เดียว ได้แหลววว พี่น้องเอ๊ยยย
อย่าคิดนะว่าเธออยู่ในโลกนี้คนเดียว หนทางไม่เปลี่ยวขนาดนั้น ยิ้ม ๆ ไว้ซิก็อุปสรรคต้องฝ่าฟัน ยังไงเธอก็จะมีฉันคอยห่วงใย
สื่อบันเทิงที่นำมาให้รับชม รับฟังเป็นเพียงตัวอย่างเท่านั้น หากท่านชื่นชอบ สื่อใด โปรดซื้อสินค้าลิขสิทธิ์
อนิจังปลาคอขังข่อนน้ำลืมวังบ่เป็นทา
มายูเมืองฟ้าก้วงลืมเด่าแดนดง
อนิสงค์บุญสร้างมั่งมีดังสมใจ
ยาสิไลลืมหลงพงหนามอีพ่อม่าง
ให้เจ้ากลับมาสร้างเวียงวังให้แปนลาย
คันแมนตายให้คืนมาตายบอนบ้านอิสานก้ำถิ่นเฮา..แนถ่อน..
ป๊าดๆๆๆ ผญ๋าแหมะอ้ายบ่าวธนาสามาม่วนแท้จ้า ///พี่น้องมื่อนี้มีแต่คนแต่งม่วนๆจ้า
น้ำบ่ถิ่มปลา นาบ่ถิ่มข้าว คำเว้าบ่ถิ่มกัน
ให้กลับมาผั่น ปั้นฝันนำกันต่อ พี่น้องเอ้ย
ให้มาพบมาพ้อ คนรอท่าแน่เด้อ
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย ข้าวต้มมัด; 04-12-2010 at 04:57.
อ้ายจักบอกสั่งไว้ ในเมื่อเป็นคน
ฮู้อดทนอุตสาหะ อย่าละแวนวางไว้
มะโนในหนักแหน่น คือแกนไม้หมากค่า
ไผสิว่ากล่าวอ้าง วางถิ่มปล่อยปลง
อย่าได้เฮ็ดโล้งโค้ง คือเกี่ยวงอปลาย
อย่าได้หมายคำจา กล่าวผญาเตียนเว้า
ลางเทื่อมีหมองเศร้า อับเสา(เฉา)เงาบ่ส่อง
ยังได้จาพี่น้อง ผองคุ้ม คอบพระคุณ พระว่าแหลว
หมายเหตุ : แวน = ดี,ควร / คอบพระคุณ = เป็นพระคุณ,ขอบคุณ
วรรณคดีล้ำลำนำเอื้อนเอ่ย เขยภาษาพากษ์เว้าลาวพื้นกล่าวไกล
Bookmarks