หอบใจคืนนา ไปห่ม ?รัก?
โดย หมาน้อย
จาก อิ สาน ลา คอน นอน พลัด ถิ่น
เสาะ หา กิน แดน ดิน ถิ่น เมือง หลวง
หอบ ห่อ ใจ มุ่ง วาด หวัง เสี่ยง ดวง
เว ลา ล่วง เนิ่น นาน ผ่าน มาก ปี
เมืองอำไพ ใหญ่ ล้น ปะ ปน หลาก
แสน ทุกข์ ยาก รวย ล้น ปน กลิ่น สี
สัง คม เมือง ต่าง สิ้น เชิง บ้าน นอก มี
คุณ ความ ดี เศรษ ฐี ใจไร้ ร้าง เมือง
เกี่ยว กอบ นำ กำ เอา บท เรียน ผ่าน
ประ สบ การณ์ นาน เนา เหล่า ราว เรื่อง
ยาม เหนื่อย หล้า ท้า ใจ น้าว หนุน เนือง
ส่ง ขับ เฟืองเล็ม เลาะ เกาะ ฟัน เกลียว
สา ร พัน ฝัน ที่ วาด อย่า ส บั้น
ขอ อย่า หวั่น มั่น ใจ อย่า เฉลียว
ค่อย วาง ก้าว ท้าว เดิน แม้ ดาย เดียว
อย่า พึ่ง เลี้ยว ลด วาง หมด ทาง พลัน
อิ สาน เนา เฝ้า รอ ทุก วัน วี่
ด้วย เหตุ นี้ พอ ไหม ที่ ใจ ฝัน
เนิ่น นาน ปี กี่ เดือน เลื่อน จาง วัน
หา แบ่ง ปัน เสริม ที ที่ ขอ ไป
หาก เก็บ ทุน หนุน เพิ่ม เสริม เต็ม ต่อ
เอ่อ ล้น ห่อ ขอ กลับ เนา จะ ได้ ไหม
พอ สร้าง ตัว และ ครอบ ครัว มอบ หัว ใจ
ซบ ห่ม ไอ ให้อุ่น รัก...ยิ่ง ยืน นาน
Bookmarks