............... อ้ายทิดศรี ลำให้แน่........อำลารักลวง เด้อ...........

[บ่าวโจ่โล่]

..................ฝากหมอลำ ทิดคำศรี ลำให้ฟังแน่ เข้าท่าบ่อ้ายทิด ซ่อยพิจารณาแน่เด้อครับ

นั่งอาวรณ์ถอนใจไม่สิ้นสุด..............................มาสะดุดรักลวงเคยห่วงหา
จากไปแล้วไม่เห็นแววน๋อกานดา.......................พี่หมดค่า ห่างเวลาพาห่างใจ
ห่วงสายใยเคยฝันเฝ้าเอาใจผูก........................เคยสนุกร่วมกัน ใจหรรษา
เจ้าเปลี่ยนแปรงไม่แจ้งคำจำนรรค์จา................เล่นหายหน้าห่างไกลไม่หวนคืน
พี่ต้องยืนน้ำตารินกินความเศร้า.......................กับใจเหงาอยู่ที่เก่าเฝ้าทนฝืน
สู้ชีวิตเพียงลำพังร้างเธอคืน............................ได้สะอื้นเอาสายลมห่มกายา
ห่างไกลตาห่างขอบฟ้าคนละเส้น.....................มองไม่เห็นแต่ใจชิดสนิทสนม
แต่บัดนี้คำว่ารักเป็นเพียงลม............................พี่ต้องก้มหน้ารับกรรมช้ำเหลือเกิน
เป็นทางเดินเส้นสุดท้าย เจ็บหลาย ๆ หัวใจพี่ ย่อนหลงฮักคนดี ทำชีวีพี่ช้ำ ให้นอนคว่ำ ไห้ไส่หมอน โอ๊ยน้อ....เอ๊ะโอยน้อ.....

ฮ่า ๆ ๆ จักแม่นเป็นตาบ่บุหล่ะ..........ไผมักกะซ่อยออกความเห็นซ่อยกันแน่เด้อครับ

[ศรีสะท้าน]

ได้อยู่ครับ แต่ ต้องลำเดิน สำเนียงภาษากลาง (แบบขอนแก่น) สลับเต้ย ไปซงนั้น ผมว่าสิถืกทำนองดี ครับ

[บ่าวโจ่โล่]

มันเป็นร้อง เอื้อนตอนสำขึ้นลำตั๊วอ้ายทิด โอ่ละนอ นั่นหนา........บรรทัดล่างจั่งเดินกลอนตั๊ว.........แม่นยุครับทำนองขอนแก่น แบบสาธิต ทองจันทร์ อ่ะหนา
ผมว่าสิคักอยู่ตั๊วเนาะ

[ศรีสะท้าน]

โอ๊ะฮ่วยยย ตี๊ โอ๊ยย แนวคนกาสินเนาะ เลยบ่อลึ้งปานได๋เนาะ ฮ่า ๆๆๆ เอ๋า ว่าไปครับ ม่วนๆๆๆ

[ตะวันนา]

โอ๊ยย..น๊อ....

มาคือเป็นจั่งซี้น๊อหัวใจ พอหายใจปันได๋จั่งแม่นคือหายใจบ่ออก
มาคิดเห็นแต่ความเว่าเพิ่นเทียวหยอก ฮักน้องหลายบ่ได้หลอกเด้อน้องหล่า

เห็นความเว่าความจาบัดลางเทื่อ มาคือซงสิเบื่อกันแท้ล่ะหนา
คือซงคือสิไล่ให้น้องไปไกล..ไกลจากสายตา บ่มาหัวซาจาเว่าคือแต่กี้แต่เก่าหลัง

หือจั่งเพิ่นมีแล้วน๊อทางไป หือเพิ่นมีผู้ใหม่จั่งมาเฮ็ดใจให้เซซัง
ปวดหัวใจแท้น๊อ...มาพ้อรักพ่ายเพพัง ผู้เพิ่นเป็นความหวัง..จั่งมาแปรเปลี่ยนไป

กินข้าวจิ้มแจ่วบองกะบ่แซ่บ ปานกินแกลบบ่สามารถกลืนลงได้
มาคือเป็นจั่งซี้น๊อหัวใจ สุดทางรักแล้วหือจั่งได๋...น๊อสาวแก้มแดง

[บ่าวโจ่โล่]

โอ๊ยน้อ.............มะซ่างว่าจั่งซั้นแท้หล่ะ คุณครูเนาะ.......กะอยากแต่งกลอนลำเป็น
เลยขอคำชี้แจงนำปราชญ์แน่ซั่นดอกครับ...........ฮ่วย อ้ายทิดคือบ่ย่าวต่อให้จักสองโบกแน่หล่ะ

[ศรีสะท้าน]

....เดี๋ยวเด้อ อาว กรึ๊บบบ จักโบกพอหัวแล่น คึดออกก่อน....กร็อกกก เอื๊อกก....อ่า...หว่า ฮ้อนท้องจ้าววว แล้ววว

[บ่าวโจ่โล่]

จักแม่นคักอ้ายใหญ่ ผมกะดาย..........เมาซะเอาโลด ว่าให้ซ่อยกันแต่งกลอนลำแน่ ซ่างมาเมาแล้วเนาะ
แผ่ง ๆ มาให้นำแน่ โอ๊ยน้อ กะกระชากความอกหัก รักร้าว นำกลอนลำเบิ่งแน่............ฮ่า ๆ ๆ ๆ เอิ๊ก..

[ศรีสะท้าน]

อะแฮมม... ฮ่วยย คือ เป็นหวิ่งๆๆ นอบาดนี้ ..
@ แล้วบัดนี้ ฟังเสียงลำนอสาวแก้ม เลาเหน็บแนมผู้ได๋หน่อ หรือผิดหวังจากคนหล่อ ใส่เสื้อแดงนั่งเท่อเล่อ หรือเธอเศร่าว่าเรื่องหยัง
อ้ายทิดศรีมาจอดยั้ง ถามข่าวแถลงจา นี้แหลว แม่นผิดหวังกับไผมา เชิญน้องจาให่ฟังบ้าง
ถืกเขาป๋าลาฮ้าง กลางทางแล้วถิ่มปล่อย ซั้นบ๋อ เหยียบหัวใจหน่วยน้อยน้อย ทางข่อยว่าคึดนำ
อกเจ้าเพแตกซ้ำ เขาหน่ำทำลายจิต อ้ายแสนทรมานคิด ห่วงนำบ่อมีแล้ว
อยากขอดามฮอยแป้ว สมานใจให้เจ้าส่วง คำเอ๋ยย อันความทุกข์ทั้งปวง อ้ายขอยอรับไว้แทนเจ้าซ่อยตาง
บ่อได้เว้าอวดอ้างว่าโตเก่ง น้อเส็งไผ นี้แหลว เกิดจากใจของชาย ผู้ที่หมายมาเว้า
พอให้เธอได้หายเศร่า เหงามะโน นอเหงาง่วม อ้ายขอฝากเป็นความ ขว่ามสายลม นอ ผ่านฟ้า มาหาเจ้า แม่นผู้ไกล แสนอาลัย........โอ...ละน่า

[บ่าวโจ่โล่]

สายฝนโชย โปรยใบหน้า ซ่ำถูกน้ำแข็งทา ตามใบหน้าให้เย็นซุ่ม
ซ่างเป็นมรสุม มารุมใจบักอ้าย พระพายซ้ำกระน่ำทรวง
จักคำลวงหรือล่อ จักสอพลอ หรือใจอ้าย คิดฮอดเจ้าหลาย ๆ คำที่น้องกล่าวเว้า เหมิดทางเข้าไปฮ่วมทาง
ขอสายฝนชะโรยล้าง เอาฮักนางออกไปแน่ ให้เหลือเพียงแค่แผล ที่หลงไปมักเจ้า ประจำเฝ้าอยู่หน่วยใจ
วาสนาคนไพร่ ไปหลงไผ่ผู้สูงศักดิ์ ถึงหัวใจสิหลงมัก กะถูกแผงกำแพงกั้น
ดวงชีวีชะตานั้น ได้เพียงฝันกะใจซื่น ฮู้โตดีกะยังฝืน บืนไปรักดอกฟ้า เจ็บเป็นบ้าจักแม่นสม
แม่นอกตรมได้นอนให้ มีสิทธิ์เพียงเสียใจ มีสิทธิ์ไปให้ไกลห่าง เป็นความฝันเลือนลาง คิดท่อได๋กะแห่งเฝ้อ ละเมอบ้าบ่ห่างหาย