ตะเกียง ?ตะวัน?
โดย "เฌอเชลง"
แสงริบหรี่มีใส้พอไหม้เชื่อ
ให้จุนเจือเหลือแหล่งแสงสว่าง
เปล่งเปลวไฟพอให้ใช้นำทาง
เห็นเลือนรางไสวในมืดมน
ตะเกียงน้อยเอียงคอยเชื้อไฟเพิ่ม
เหมือนเร่งเสริมเติมใจแบ่งให้หน
พอเชื้อไหม้อาศัยได้เพิ่มปน
ตะเกียงหม่นเริ่มจางสว่างพลัน
ไม่อาจส่องแสงใสแข่งใครดอก
สว่างออกแสงใจใช่แข่งขัน
แสงตะเกียงมีเพียงเชื้อน้ำมัน
ไฟใจฉันต่ำต้อยศักดินา
หากวันนี้แสงริหรี่ไม่เหลือเชื้อ
ไร้แรมเยื่อมีไหมที่ใดหา
ตะเกียงน้อยคงสั่งหลั่งน้ำตา
เติมรักษาแสงไฟให้เชื้อคืน
ต่างตะวันแสงปันแบ่งฝากฟ้า
สาดอุษาแสงใยใสแรงรื่น
ไร้แววตาหม่นใจให้กล้ำกลืน
ใสสดชื่นความขมตรมไม่มี
ตะเกียงน้อยคอยส่องมองแหงนหน้า
เศร้าหนักหนาหน้าตาหม่นหมองศรี
ใจตรอมตรมปมไฟไหม้ชีวี
สิ้นสุดที่เพียงไฟ ?ใจตะเกียง?
หากหวังขอสิ่งใดใจฝันอยาก หากจำจากฝากใจช่วยหล่อเลี้ยง
ขอได้โปรยอุ่นไอไว้แนบเคียง คงพอเพียงตะเกียงขอ ?ใจตะวัน?
Bookmarks