สอนหญิง
เป็นหญิงให้ใจอ่อนน้อม คำเว้าอ่อนหวาน เทียมดั่งพธูเผิ้ง หวานเลิงบ่ฮู้หล้า
เป็นหญิงอย่าได้ปากกล่าวต้าน คำกล้ากว่าชาย ให้ค่อยเอาใจตั้ง คำโบราณสอนสั่ง
ให้มีใจอ่อนน้อม ประสงค์ตั้งต่อผัว นั้นเนอ ให้คึดกลัวความฮ้าย ใดดีให้คึดฮ่ำ
แม่นว่ามีโฉมฮ้าย ฉันใดอย่าประมาท เป็นแต่ชาติก่อนพุ้น บุญสร้างแต่หลัง

อันว่าอิตถีเชื้อ ฝูงหญิงงามยิ่ง เห็นว่าได้มิ่งต้น อย่าโงแง้นว่าโต นั้นเนอ
อย่าได้เอโกอ้าง บ่เอาไผเป็นที่เผิ่ง แพงเอย ชาติที่นอนป่าฮ้าย แปลงห้างให้ใหญ่ดี
เห็นว่ามีทางซ้อน อย่าหวังคอยสิวางง่าย หลายเนอ บาดน้ำเขินขาดแล้ง ตมสิแห้งไหง่ผง
ชาติที่แนวนามบ้ง แปนโตกาสิตอด เอาแหล่ว ให้เจ้าเป็นดั่งม้อน ใยหุ้มห่อตัว

ชาติที่เป็นหญิงให้ มีชายเพทียมพ่าง หญิงบ่มีคู่ซ้อนเสียเชื้อชาติหญิง ยิ่งแหล่ว
คันสิเอาผัว ให้ถามนามนักปราชญ์ ชาติที่ยาวลื่นด้าน งามแย้มก็อย่าเอาเจ้าเฮย
ชายใดเนาในห้อง เฮือนตนเป็นวาด สัพพะการเวียกเว้า กระทำสร้างสู่วัน
ชายนั้นหญิงใดได้สบายใจหมดทุกสิ่ง จริงแหล่ว พากันลุลาภได้ ของเข้ามั่งมูน
ยูถ่างทำบุญสร้าง ทานไปบ่ได้ขาด ให้มีใจอ่อนน้อมประสงค์ตั้งต่อทาน นั้นเนอ