สวัสดีครับ

ก่อนนอื่นก็ขอชมว่าใช้ภาษากลอนได้สละสลวย ครับ
กะขออนุญาตแนะนำ สัมผัสกลอนจักหน่อย คงสิดีๆๆๆๆ และถึงขั้นเลยนะครับ
กะเลยเอากลอนเจ้ามาเล่าใหม่ ดังนี้
ล่วงปีพ้นผันผ่านกาลเลย
ล่วง
เจ็บทั้ง
ปวงยังอยู่ครบ..ทุกช่วง
ฝัน
ผ่านร้อนหนาวเรื่องราวแห่งคืน
วัน
หลอนยืนยัน...ภาพฝัน..ยังติด
ตา
แม้นหนาวเหน็บเจ็บร้าวอยู่ในอก
จนแผลฟกม่วงช้ำสุดรัก
ษา
ความคิดถึงคงถอยถอดหยอดเยียว
ยา
ให้กานดาใครคนนั้นโปรดเห็น
ใจ
จากอีกฟากหนึ่งกั้น ฟ้าฟากฝั่ง
เป็นเหมือนดั่งย่อทางห่าง
ไฉน
ฝากคิดถึงกระซิบข้างคนทาง
ไกล
หนึ่งคำให้ ว่าคิดถึงซึ้ง
อุรา
หวังไม่เปลี่ยนแปรไปหัวใจนั้น
ความผูกพันธ์ พลันสิ้น หรือไร
หนา
กกกอดเพียงความดายเดียวเปลี่ยวน้ำ
ตา
ฤาศรัทธาหมด.คิดถึง...สุดซึ้งจริง
ลองเบิ่งใหม่เด้อครับ ผิดพลาดประการใดขออภัยนะครับ
Bookmarks