ไปแล้วไปเลย..

[น้องป้อม]

อ้ายเอ๋ย...ปวดใจหลายเหลือล้น.
บ่าวอุบลฯมาเฮ็ดต่าง...
มาเว้าให้ความหวัง..
มาเฮ็ดพังเบิดค่าสัญญาเว้าบ่าวพี่ชาย..
สองมือยอกราบไหว้ขอพรพระเจ้าใหญ่
ลูกสิขอทำใจหนีไกลความเจ็บช้ำ...
บ่ขอจำขอจบแล้ว....เบิดทุกแนวเคยเว้าวา..
ลูกบ่ขอวาสนาได้พบพาคนจังอ้าย..
ไปให้ไกลเด้อพี่เอ๋ย...
ขอหนีไกลจากความพ้าย..
บ่อาลัยในฮักเก่า...
อ้ายเอ่ย..น้องนี่บ่นั่งเศร้ากับฮักเก่าแต่หลังดอกพี่
เพราะผู้ชายในโลกนี่บ่มีอ้ายแต่ผู้เดียว..
บ่มีอ้ายดอกผู้เดียว......

[PLA2KEM]

นางเอ๊ย
บ่าวอุบลคนนี้ บ่เคยมีสิคิดจาก
หากแต่เพราะหน้าที่ หาเงินไว้ใช้หนี้เขา
ฟังแต่เสียงนางเว้า สิไปไหว้พระเจ้าใหญ่ พะนะ
อ้ายผุอยู่ทางไกล สิไปไหว้วัดโพธิ์พุ่น (โพไซดอน)
ถ้าแมนบุญยู้บุญช่วย ให้คนสวยเข้าใจแน
ออกพรรษาไปหาแท้ บ่แปรปริ้นเปลี่ยนใจ นางเอ๊ย

[น้องป้อม]

อ้ายเอ๋ย...ขนาดนี่ยังสิให้ท่าอีกบ่...
ออกพรรษาสิมาแท้
น้องบ่แคร์แล้วคุณพี่..
ให้อ้ายนั้นไปดีหาผุใหม่ยุหน้า..
น้องนี่บ่วาหยัง....
อ้ายให้น้องคอยท่า..
แค่เข้าพรรษายังเป็นต่าง..
ยังสิให้ต่อตั้งออกพรรษาอีกบ่...พี่ชาย
เจ็บแึค่นี่กะพอแล้ว...
บ่มีแววคืนกลับดอก..บ่าวอุบลฯ
น้องกะเป็นคนมีหัวใจเด้ออ้าย...
มาให้น้องคอยท่าเข้าพรรษาวัดป่าใหญ่
โตน้องนั้นกะไปแต่บ่เห็นฝ่ายอ้าย...
สลายทิ้งแล้วใจคน...พี่เอ๋ย....