เมื่อฉันสอบตก -___-

[สาวชัยภูมิ ลูกพ่อขุน]

หลายๆวันที่ฉันต้องยุ่งอยู่กับกองหนังสือ ภาษาที่ไม่คุ้นเคย
ฉันรู้สึกไม่สบายใจหรืออาจเป็นเพราะแรงกดดันจากที่ทำงาน
หัวหน้างานด้านการศึกษาลงความเห็นว่าผู้ที่ต้องไปเรียนภาษาเพิ่มเติมก็คือฉัน
ฉันรู้สึกหนักใจมากเพราะไม่ค่อยมีเวลา ฉันคุ้นเคยกับงานภาคสนามคือการสอนมากกว่า
ตั้งแต่ต้นปีฉันแทบจะหายใจเป็นตัวหนังสือ
มันไม่ได้สนุกเลยแถมยังยากกว่าเดิมเป็นทวีคูณ
ชีวิตฉันวนเวียนอยู่ที่เช้าไปเรียน บ่ายเข้าทำงาน เย็นเลี้ยงลูก ค่ำทำงานค้าง
นอนวันล่ะไม่เกิน 4 ชั่วโมง

แต่เมื่อผลการสอบที่ออกมาฉันแทบหมดแรง ฉันสอบตก สองวิชาในเจ็ดวิชา
เมื่อวานฉันเครียดมาก .....
เพราะฉันมีความหวังเล็กๆว่าปลายตุลานี้
ฉันจะได้กลับบ้านไปทำหน้าที่แม่และลูกเต็มเวลาซักที
แต่ฉันต้องเรียนซ้ำและเก็บความหวังลงในกระเป๋าเดินทางอีกต่อไป
ไม่ใช่ว่าฉันไม่เคยสอบตก
ตอนเรียนรามฉันจะตกเฉพาะวิชาพื้นฐานพวกคำนวนอะไรประมานนี้
แต่วิชาหลักฉันไม่เคยตกเลย
พอมาอยู่ที่นี่ทุกอย่างต้องเริ่มใหม่หมดราวกับว่าฉันเด็กหัดพูด
แต่ฉันก็จะพยายามนะ

ฉันเพียงแค่ไม่อยากท้อจนทำอะไรไม่ได้
เมื่อวานฉันเข้ามาพิมพ์นายฮ้อยเพื่อระบายอามรณ์มันก็ช่วยได้ระดับหนึ่ง และเมื่อวานนี้ฉันตัดใจไม่ดูโอลิมปิก
ฉันเข้านอนพร้อมลูกให้สมองพักผ่อนหลังจากที่มันเหนื่อยมายาวนาน
และตอนนี้ฉันสบายใจขึ้นมาก
เพราะไม่มีใครในโลกจะกำชัยชนะไว้ได้ตลอด และโชคร้ายเป็นเพื่อนซี้กับความพ่ายแพ้ตลอดไป ฉันจะสู้ใหม่อีกครั้ง:l-:l-:l-:l-

ลิขสิทธิ์บน YouTube Credit By : https://www.youtube.com/watch?v=nDYNPRkxYvc

สาวชัยภูมิ ลูกพ่อขุน

[สหายพง]

สอบกะมีสองอย่างละครับได้กับตกสู้ใหม่ครับผมเป็นกำลังใจไห้ครับสักวันต้องเป็นวันของเฮาครับ

[พ่อบักเบนซ์]

เพิ่งสอบไม่ผ่านเหมือนกันครับ แต่ไม่ซีเรียสเท่าไหร่ ครั้งหน้าสอบใหม่ อย่างน้อย เราก็วัดความรู้ตัวเองว่าเรายังไม่ถึง จุดๆ นั้นที่เค้าต้องการ สู้ๆครับ

[pui.lab]

บ่เป็นหยังน้อง ตกก็สอบใหม่ได้ สอบตกมันเป็นเรื่องธรรมชาติ
พี่ตกจนชินแล้ว ตอนเรียนราชภัฎตกเป็นแพคเก็ตก็มี 5555

[lungyai1123]

การสอบตกมันไม่ใช่เกิดจากเราไม่เก่งแต่เกิดจากเราไใ่ใส่ใจวิชานั้นเท่าที่ควร
และเกิดไม่ชอบเท่านั้นเองครับ.เราสามารถแก้ตัวได้ด้วยการเตรียมให้พร้อมครับสู้ๆๆๆ

[พล พระยาแล]

สอบตกดีกว่าไม่ได้สอบเด้อจ้า.... เป็นการวัดความรู้ของเรา

บางคนเรียนราม 8 ปี กะบ่จบ ยังสมัครสอบใหม่ จบจนได้

ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่น

สู้ ๆ เด้ออิหล่า .................. กรี๊ดดดดดดดดดดด

[คุณฉุยเลย]

ผมกะเคยสอบเกือบผ่านคือกันครับ หวุดหวิด น่าเสียดาย ต้องลงเรียนใหม่ แล้วต้องหย่างหาห้องเรียนกับรุ่นน้องอีกต่างหาก เฮ็ดให้ได้หมู่ใหม่เพิ่มขี้นรู้จักคนหลายขึ้น ดีตั๊วเนาะ

[สาวชัยภูมิ ลูกพ่อขุน]

ก่อนอื่นบีต้องขอขอบคุณ พี่น้องทุกท่านที่ให้กำลังใจบีนะคะ
บีสบายใจมากกว่าเมื่อวานค่ะ ช่วงนี้กะจะพักสักสองสามวันแล้วะเริ่มอ่านหนังสือใหม่
ขอบคุณจริงๆค่ะ

[cute]

กว่าจะมาเป็นดาบ

คุณสุเมธ ตันติเวชกุล เล่าประสบการณ์ดีดีที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวได้ทรงรับสั่งให้กำลังใจ ซึ่งเป็นประโยคที่ดีมาก...อยากเล่าต่อๆตั้งนานแล้ว จนเกือบลืมเลยครับ...คงได้ประโยชน์ กับบางคนที่กำลังเจอมรสุมกับงาน
จะได้รู้สึกดีผมจำมาถูกบ้างผิดบ้าง เนื้อหาประมาณนี้ครับ...

องคมนตรีท่านบอกว่า... "ตอนนั้นผมกำลังทำงานอยู่ในสภาพจิตใจที่แย่มาก มันไม่มีกำลังใจจะทำอะไร ท้อแท้กับงานมากไม่มีใครเข้าใจเหมือนทำดีแตไม่ได้ดีในหลวงท่านทรงเสด็จมาพอดี และท่านได้เห็นสีหน้าผมไม่สู้จะดีท่านได้สอบถามจนได้ความว่าผมกำลังท้อแท้กับงาน ท่านจึงตั้งคำถาม พร้อมรับสั่ง ว่า...
ท่านสุเมธเคยขายเศษเหล็กไหม?
เศษเหล็กเหล่านั้น เวลาขาย คุณค่ามันต่ำมากใช่ไหม คงได้เงินมาไม่กี่บาทใช่ไหม?
แล้วถ้าเราเอาเศษเหล็กเหล่านั้นมาหลอมรวมกันเป็นแท่ง เวลาหลอมนี่ เหล็กมันคงรู้สึกร้อนมากใช่ไหม?
พอหลอมเสร็จเรา นำมาทำเป็นดาบ คงต้องนำมาตีให้แบนอีกใช่ไหม?
เวลาตีก็ต้องคอยเอาไปเผาไฟด้วย ต้องตีไป เผาไปอยู่หลายรอบกว่าเป็นรูปเป็นร่างดาบอย่างที่เราต้องการต้องผ่านความเจ็บปวดร้อนอยู่นานแถมเมื่อเสร็จแล้วถ้าจะให้สวยงามดังใจ ก็ต้องนำไปแกะลวดลายอีกใช่ไหม?
เวลาที่แกะลวดลายก็คงต้องใช้ของแข็งมีคมมาตี ให้เป็นลวดลายอีก แต่เมื่อเสร็จเป็นดาบที่งดงามก็จะมีคุณค่าที่สูงมากเทียบกับเศษเหล็กคงจะต่างกันลิบลับ... จะเห็นว่ากว่าที่เศษเหล็กไม่มีคุณค่ามากนัก จะกลายเป็นดาบอันงดงามนั้นต้องผ่านอุปสรรคมามากมาย ทั้งความเจ็บปวดต่างๆกว่าจะประสบความสำเร็จ ดังนั้นขอให้จำไว้อย่างหนึ่งว่า ...
"ใครไม่เคยถูกตีถูกทุบ เจอเรื่องเลวร้ายในชีวิตมาเลยนั้น
จงอย่าได้คิดทำการใหญ่”

:l-:l-:l-:l-:l-:l-:l-:l-:l-:l-:l-:l-

[สาวชัยภูมิ ลูกพ่อขุน]

ขอบคุณ คุณcute มากๆนะคะ สำหรับบทความที่เป็นประโยชน์