เขาก็เพียงผู้ชายไม้ประดับ
มาโขกสับตามสบายได้ดังว่า
ขอเพียงแต่เจ้าสบายใจในอุรา
ไม่ต้องรู้หรอกว่าคนนี้เป็นอย่างไร
ยามเจ้าเหงาเขาคนนี้อยากมาปลอบ
อยากจะหอบความจริงใจมามอบให้
ในยามเจ้าชื่นเขาคนนี้แหละแอบดีใจ
ยามเจ้าร้องไห้เสียใจเขาคนนี้มีน้ำตา
อยากจะบอกเขาคนนี้ก็เจ็บช้ำ
ยามเจ้าทำกับเขาคนนี้ดังคนไม่มีค่า
เจ้าช่างไม่เหลือแม้นเยื่อใยในสายตา
ยามเจ้าจากลาแม้นสายตาไม่มามองฯ
Bookmarks