น้ำท่วมฟ้า...อุราระทม
น้ำเอ๋ยน้ำท่วม โรยรา
ร้าวอุรา แสนเศร้าหมอง
อุราร้าว ใจราวเศร้าครอง
ห่มน้ำพิงฟ้าหมอง อุราช้ำระทม
ท่วมบ้านเรือน ไร้ที่อาศัย
ยากไร้ ลำบากไม่รู้หน
ทั้งบ้านมาแต่ หลังคาให้ยล
ร้าวอกตรม ชอกช้ำอาลัย
น้ำเหนือนอง อนาถขาดแหล่งพัก
ที่พำนัก ไม่รู้อยู่ไหน
มองสายน้ำ ซัดสาดประหลาดใจ
ฟ้าดินลงโทษหรือไร จึงได้ต้องระกำ
โอ้...น้ำฟ้า ห่มทาทาบดิน
สายน้ำพังพิน ดินถล่มลาดซ้ำ
ไม่มีต้นไม้ ไม่มาป่าซับซัม
น้ำหลากกระทำ ผู้ย้ำทำลาย...ป่าพฤกษ์พงไพร
[WMA]http://khonsurin2.webs.com/000%20Pundaowkoendin.wma[/WMA]
Bookmarks