+คิดสลัก..ปักเป็นอักษรา+

[sompoi]

อานุภาพ อักษรา ค่าเลิศแสน
ทั่วดินแดน ต่างประจักษ์ ลายลักษณ์ศิลป์
แม้นสดับ รับอรรถรส บทประทิน
ให้หลงไหล ใฝ่ถวิล ในวิญญา



ดั่งมนตรา พาต้อง ครรลองจิต
ตรึงตราติด โดยฤทธิ์ อันโถมถา
ด้วยพจนาจ มาตรหมาย แห่งฉันทา
จินตนา ก็พรายพร่าง ตามอย่างกวี




ศิลปิน ต่างมุ่งถิ่น สู่ศิลปะ
ศาสตร์ศิลป์คละ เคล้าคล้อง ต้องจิตศรี
จินตนาการด้วย ช่วยดล ส่งผลดี
บทกวี จึงผลิบาน ให้อ่านยิน

[lungyai1123]

ฝากอักษรกลอนงุงุงิงิ



*****กลอนสายฝน(ของคนเหงา)******

สายฝนโปรยปรายนำพาความเหงา
ท้องฟ้าสีเทาชุ่มชื่นชวนถวิลหา
เธอผู้เปียกฝนข้างกายยามฝนมา
น้ำตาไหลร่วงรินคิดถึงเธอ

ชีวิยังคงต้องเดินตามทางฝัน
ดวงตะวันนำพาพบวันใหม่
เท้าคู่เดิมพาเธอฉันเดินก้าวไป
แต่เหมือนตัวฉันนั้นไกลห่างเธอ

สายฝนโปรยปรายย้อนวันเวลา
สายฝนนำพาเธอมาพบฉัน
วันเวลาที่เรามีกันและกัน
ความรักเอยชุ่มฉ่ำคราฝนมา

เธอผู้เหนื่อยล้าน้ำตาไหลริน
สูญสิ้นความเชื่อในเราสอง
ความหวั่นไหวในใจมาครอบครอง
พาเราสองเหินห่างนิจนิรันดร์

ฉันผู้สิ้นคำสัญญากลางสายฝน
ชีวิตคนต้องเดินตามทางฝัน
เพียงคิดไปว่ายังมีกันและกัน
แต่สัมพันธ์นั้นจดจำเพียงฉันเอง

เสียงฝนประดุจดั่งคำสัญญา
สายฝนพาหัวใจไปหารัก
แม้นเป็นเพียงคนที่เคยรู้จัก
ความรักนั้นคงฝังกายอยู่นิรันดร