สืบเนื่องจากเวลาประมาณตอนตี 4 เมื่อวันเสาร์ที่ 13 ตุลาคม 55 ที่ผ่านมา น้องฟลุ๊ค(ลูกชายอายุแปดขวบ) ได้ตื่นมาปลุกให้พ่อตื่นเร็วๆ ทั้งๆที่พ่อกำลังหลับแซบๆเพราะวาเพิ่นย่านไปขึ้นรถตู้ที่จะไปสอบแข่งขันชิงแชมป์การคิดและแก้ปัญหาคณิตศาสตร์ ครั้งที่ 13 ที่มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร กรุงเทพฯ บ่ทันวาซ่าน(เป็นการสอบแข่งขันกับนักเรียนระดับ ป.2 ทั่วประเทศ)โดยกำหนดการ รถตู้สิออกจากฉะเชิงเทราประมาณ 6 โมงเช้าเพื่อไปสอบในเวลา 8 โมง
พ่อกะเลยถามวา : ฟ่าวตื่นมาหยังแต่เช้าแท้ลูก นี่มันแค่ตี 4 เองนะ ยังมีเวลาอีกตั้ง 2 ชั่วโมงกว่ารถจะออกและอีกอย่างนึง บ้านเฮากับโรงเรียนกะใกล้ๆนึงขับรถไปบ่ถึง 10 นาทีกะฮอดแล้ว
น้องฟลุ๊ค : ผมย่านตื่นบ่ทันครับและอีกอย่างผมกะนอนบ่ค่อยหลับนำ (สงสัยสิตื่นเต้นมั้ง เนื่องจากนี่เป็นการสอบแข่งขันครั้งแรกของเพิ่น)
เมื่อลูกมาปลุกแล้ว ผู้เป็นพ่อสินอนต่อกะซงสิบ่แมน กะเลยพากันมาอาบน้ำ อาบท่า เฮ็ดธุระส่วนตัวแล้ว กะยังเหลือเวลาอีกตั้งชั่วโมง กะเลยพากันมานั่งเบิ่งทีวีรอเวลา พอเวลาประมาณตี 5 ครึ่งกะเลยพาเพิ่นไปส่งรอรถที่โรงเรียน พอไปฮอดโรงเรียนล่ะแปนเอิดเติด ทั้งรถตู้ ทั้งหมู่เพิ่น ทั้งอาจารณ์ บ่ทันได้มีไผมาจักคน...
พ่อกะเลยแซววา : เห็นบ่หล่ะ ฟ่าวมาเร็วคักหลาย ย่านแต่บ่ทันรถ!! เบิ่งแน่แปนเอิดเติดยู่ บ่เห็นมีไผ มีแต่หมาบักด่าง 2 โตนึง!!
น้องฟลุ๊ค : ยิ้มแห้งๆ แล้วเว้าวา จั่งได๋มาก่อนกะดีกว่ามาช้านะพ่อนะ เดี๋ยวผมสิเอาเหรียญทองมาฝากพ่อให้ได้นะครับ
พ่อ : บ่เป็นหยังดอกลูก ที่พ่อให้ลูกไปสอบแข่งขันกะเพื่อที่จะให้ลูกได้ลองทดสอบความรู้ ความสามารถจะของเบิ่ง ถึงสิบ่ได้จักเหรียญ กะยังถือวาลูกยังได้ลองแล้ว สามารถมาปรับปรุงในการสอบปีหน้าได้และอีกอย่างกะยังถือวาลูกมีโอกาสดีกว่าเด็กน้อยหลายๆคน ที่บ่มีโอกาสคือพ่อสมัยก่อนที่เรียนอยู่นอกเขตเทศบาลพุ่นน่ะ!! ...จั่งได๋พ่อกะขอให้ลูกทำเต็มที่ก็แล้วกันนะ สู้ๆๆ:l-
และแล้วเมื่อวานนี้คุณครูโทรมาบอกแฟนอยู่ที่บ้านวา ลูกชายสอบได้ที่ 1 ของห้องจากทั้งหมดเกือบ 40 คน แม่เพิ่นกะดีใจหลาย แต่บ่ทันได้โทรมาบอกผม (สงสัยลูกชายสิขอไว้) พอเลิกงานขับรถกลับฮอดบ้าน น้องฟลุ๊คกะออกมาเปิดประตูหน้าบ้านให้แล้วกะกลับเข้าบ้านอย่างรวดเร็ว พ่อกะสงสัยยู่คือกัน หมอนี่เป็นหยังน้อมื้อนี่คือบ่แล่นมาขึ้นรถ!! แต่กะบ่ได้คิดหยังหลาย พอเอารถเข้าเก็บเรียบร้อยแล้ว กำลังที่จะเปิดประตูเข้าบ้าน กะเหลียวไปเห็นแผ่นกระดาษ post it สีฟ้าแผ่นน้อยๆแปะอยู่หน้าประตู มีข้อความวา “ป๋า ฟลุ๊คสอบได้ที่ 1 ของห้องครับ” ป๋าจะให้อะไรฟลุ๊คเป็นรางวัล
พอเข้าไปฮอดในบ้าน ทั้งลูกทั้งแม่พากันดีใจหลายแล้วกะมาขอรางวัลพิเศษ!! แบบนี้สิให้หยังดีล่ะน้อ(ผมคิดในใจ) เดี๋ยวจั่งได๋กะขอพ่อคิดก่อนนะ แต่ที่แน่ๆพ่อสิพาไปเที่ยวซาฟารีเวิลด์แน่นอนล่ะ!! เฮเฮ!!
*พอมาฮอดเมื่อนี่ประมาณบ่าย 3 โมง แฟนอยู่ที่บ้านโทรมาบอกด้วยน้ำเสียงอันบ่งบอกถึงอาการดีใจสุดๆวา “คุณครูที่โรงเรียนโทรมาบอกเมื่อกี้นี้ วาน้องฟลุ๊คที่ไปสอบแข่งขันอยู่กรุงเทพฯเมื่อวันที่ 13 ตุลาคม ที่ผ่านมาผลสอบได้มาออกแล้ว น้องฟลุ๊คสอบได้เหรียญทอง(แดง) วาซ่าน!! “ อีกทั้งคุณครูกะชมเชยวาน้องฟลุ๊คเก่งมาก ที่จริงน่าจะได้เหรียญเงินหรือเหรียญทองมากกว่า ถ้าบ่ตื่นเต้นและรีบร้อนจนเกินไป(เพิ่นฟ่าวส่งก่อนเวลาตั้งครึ่งชั่วโมง) และอีกอย่าง 4 ข้อที่ผิดมันกะง่ายๆนึง ส่วนข้อที่ยากๆกลับเฮ็ดได้เบิ่ด และสุดท้ายคุณครูกะบอกวาจะต้องได้เข้าไปรับเหรียญที่กรุงเทพฯอีกในวันที่ 18 พฤษจิกานี้ (…สงสัยวาคืนนั้นน้องฟลุ๊คสิบ่ตื่นนอนแต่ตี 2 พุ่นบ่น้อบาดนี่...555)
ผมคิดวาจั่งได๋มื่อนี้พอกลับไปฮอดบ้าน น้องฟลุ๊คกะน่าสิมาถามพ่ออีกวา เหรียญนี้สิให้อีหยังเป็นรางวัลผมครับพ่อ??
เอ้า!! พี่น้องบ้านมหาบาดนี่ มาซ่อยกันคิดแนครับ วาสมควรสิให้อีหยังเป็นรางวัลแก่ลูกชายคนเก่งของผมดีครับ
ปล.นี่บ่อน้อที่เค้าวากองเชียร์ตื่นเต้นกว่านักกีฬาอีก..555
ขอบคุณบ้านมหาเด้อครับ สำหรับหม่องเขียนไดอารี่ดีๆครับผม
Bookmarks