ใช่เป็นเพียงบทกวี ที่อ่อนไหว
แต่ส่วนหนึ่ง คือเสียงใจ ที่ขับขาน
ใช่เป็นเพียงเสียงลมที่พัดผ่าน
แต่ในนั้นมีตดฉัน ล่องลอยไป
:) :)
ใช่เป็นเพียงบทกวี ที่อ่อนไหว
แต่ส่วนหนึ่ง คือเสียงใจ ที่ขับขาน
ใช่เป็นเพียงเสียงลมที่พัดผ่าน
แต่ในนั้นมีตดฉัน ล่องลอยไป
:) :)
เคยฮ้องบ่ครับเพลงนี้...
ตดมันลอยตามลม ผู่ใด๋มาดม...............................
อากาศเป็นของหายใจ ผู่ใด๋ตดใส่.........................หนั่นนา.....
บ่เคยฮ้องคับ แต่เคยดมอยู่กระทู้ต้นฉบับโดยคุณ jobloi
คริ คริ
ผิดผู้อื่นมองเห็นดุจขุนเขา
ผิดตัวเรามองเห็นดั่งเส้นขน
ตดผู้อื่นว่าเหม็นสุดจะทน
ตดของตนว่าเหม็น ไม่เป็นไร
ตดดีๆ มีศิลป์ กลิ่นไม่เหม็น
ตดไม่เป็น ดังป้าด สาดเป็นฝอย
ตดวิบาก กากกระเซ็น เหม็นทั่วซอย
ตดอร่อย ตดเป็นเพลง บรรเลงเพลิน
ตดของเรา รุ่นเก่า เป็นเสียงเบส
มีบางวัน เหมือนทรัมเปต ที่แผดเสียง
ส่วนคืนนี้ ที่รัก ต้องคอเอียง
เพราะตกเตียง ด้วยตดเรา เป่ากระเด็น !
พูดเรื่องตด เราคอหด ตดเกือบหาย
ตดไม่ดี ไม่ยอมถ่าย ไม่เป็นผล
อยากจะตด ต้องตดให้ ได้ยินยล
ว่าตดเรา ออกจากก้น พ่นสวยงาม...
ตดให้ดัง จังหวะ ชะชะช่า
ตดดังกว่า ต้องแรง แบบแท็งโก้
ตดแนวใหม่ ใช้แร็บ แต็บแต็บโชว์
ตดแบบเก่า แนวโก๋ แบบโคชรา
ตดของผม ดมได้ ไม่มีเสียง
ไร้สำเนียง รบกวน ชวนสยอง
แค่มีกลิ่น เล็กน้อย ให้คอยมอง
เราช่ำชอง ตดขมิบ กว่าสิบปี
ตดในตุ่ม ทุ้มเสียง เคียงเสนาะ
ตดในตู้ คงเพราะ แต่เก็บเสียง
ตดลิฟท์ ขมิบแผ่ว แว่วสำเนียง
ตดแล้วเถียง ว่าเราป่าว คงเข้าที
ตดแล้วปล่อย ลมหวน ให้ชวนหาว
ตดแล้วนั่ง ดูดาว ยามคราวเหงา
ตดแล้วนั่ง อุดTood ปู้ดเบาเบา
ตดแล้วเรา นั่งเศร้า เหงาคนเดียว
...ลอกเขามาปั่นกระทู้...
เสียงใช้ได้
เสียงใช้ได้แต่กลิ่นต้องปรับปรุง
::)::)::)::)
ตด....ได้ยินเสียงสื่อ ๆ กะขนคีงลุกแล้ว อย่าให้ได้กลิ่นเถาะ.....
อ้างข้อความนี้
Bookmarks