นั่งนับดาวพราวเต็มฟ้า ปานดวงตาเจ้าหวานไส่

ยิ้มจากใจ ให้พืนฟ้า คิดถึงหน้า อยู่บ่เซา

มีความเหงาเป็นหมู่อ้าย คอยเคียงกาย กลางเดือนส่อง

หอมละออง ไอดอกแก้ว แนวลมต้อง พ่องกระจาย

เย็นหนาวหลาย ใต้หมอกย้อย ต้อยแขนขา พาสะเม่น

หนาวลมเย็น เห็นผ้าตุ้ม คลุมกายบ้าง พอส่างหนาว

แสงเดือนวาว-ซาวด์ลำร้อง ก้องนำลม โถมมาไส่

เผิ่นเฮ็ดบุญบ้านได๋ แว่วแต่ไกล หมอลำจ้าว ลมหนาวพร้อม ต้อมไส่กัน

อยากมีวันนั่งเคียงเจ้า เฝ้าฟังลำก้ำพอม่วน พอได้ซ้วนผ้าห่มตุ้ม กุมมือน้อง ป้องลมหนาวเบิ่งเด๊เนาะ
------------------------------------
บ่ได้เเต่งเองดอกยืมเผิ่นมาเเชร์ต่อซื่อๆเข่ากับบรรยากาศคัก