เกี่ยวข้าว ชนไก่ ไล่หนู สู้ฝน ปนหมอก

[หนุ่มลาวสาวขะแมร์]

ผมไปเบิ่งอีพ่อเกี่ยวเข่าเที่ยวนี่ เป็นครั้งที่คุ้มค่าที่สุดอีกเที่ยวนึง เวลาแค่สามมื้อแต่หากได้สัมผัสกับทุกบรรยากาศ

มาเบิ่งครับพี่น้อง




มื้อนี่เป็นมื้อเกี่ยวเข่าของนาพ่อสาวขะแมร์ กะเริ่มจากแม่(แม่สาวขะแมร์) ลุกแต่เช้ามาข้างหม้อเฮ็ดแนวอยู่แนวกิน
ส่วนลูกสาวเทวดา...โอ๊...ปริญญาสองคนเพิ่นยังบ่ได้เวลาตื่น ขอเซียบ(งีบ)อีกจักหน่อยก่อนว่าซั่น
มีแต่สั่งความมาว่า "ให้แม่ต้มน้ำไว้ให้หนูชงกาแฟด้วยนะ" พะนะลูกสาวกะดาย





ผมเหลียวหาด้งซิ้น บ่เห็นเว้ย...เห็นเข่าปุ้นเข่งนึง ซาวกิโล...เพิ่นสิเอาบุญเฮียนมื้อเดียวกันนี่บ้อ สงสัย





บ่ได้เอาบุญดอกครับ เอาเข่าปุ้นมาไว้ เทือมีคนมาซ่อยเกี่ยวเข่า พอได้เลี้ยงเพิ่น
น้ำยาบ่แล้วง่าย หาแนวใส่งายซะก่อน สิบ่ได้ลงนาเป็น





มาใส่งายนำกันก่อนครับพี่น้อง ป่นปลาทูกับส้มผักก่าม....เดือนสิบสองผักก่ามป่งยอดแล้วครับ





แม่นหยังน้อทางนี่...เพิ่นว่าอย่าฟ่าวหลายเถาะ โรงสีเขาบ่เซาซื้อง่ายดอก ให้ไหว้ครูซะก่อน ว่าซั่น





อย่างที่ผมเคยเว้าให้พี่น้องฟังนั่นละครับ ยามทุกข์เพิ่นกะทุกข์คือกันนั่นละ แต่เพิ่นกะมีแนวมาซ่อยผ่อนคลาย ซ่อยปลดปล่อย บ่ให้เครียดไปหลายกว่าเก่า
ผู้อยู่ทางในเมืองเช่นพี่น้องบ้านมหาหลายๆ คน รวมเทิงผมนำ กะสิคลายเครียดโดยเบิ่งหนังฟังเพลงไป ย่างห้างตากแอร์ เหตุผลกะคือสิบ่ลื่นกันเนาะ





เข่าขอบในนามันสิสำคัญไปกว่าไก่ตีไปบ่ได้
พี่น้องฟากฮั้วทางนั้นกะบ่ค่อย





เข่าแล้งแก่บ่ทันกัน หม่องขอบกะขอบ หม่องล้มกะล้ม ฝนกะคึดตะมื้ออยากตก รถเกี่ยวกะคิวยาว เฮ็ดนาปัญหาหลายอย่างครับ





กินเข่ากินน้ำ รถกะมาแล้ว ลงมือละบาดนี่





วันหยุดราชการ พี่น้องมาซ่อยกันหลาย เทิงเป็นนาติดบ้านนำแน่ ไผกายไปกายมากะแวเบิ่ง





เกี่ยวไปเกือบเคิ่งท่ง อุ้มแรกกะมา





สมกับแล้ง แต่เข่าหอมมะลิ กะเม็ดงามอ่วยซ่วยอยู่ครับ





มา...เซากินเข่าปุ้น ขนมจีนน้ำยา ก่อนบาดนี่





ขนมจีนน้ำยาไก่กะทิ สูตรแม่สาวขะแมร์ ชนิดโขลกละเอียด บ่มีต่อนกับบ่ใส่ผักซีลาวเด้อครับแต่แซบบ่ค่อย
คือแบบที่ขายทางในเมืองนั่นละครับ แต่เนื้อไก่หรือน้ำแกงเพิ่นสิเข้มข้นกว่าจักหน่อย บักแตงโมยโสธรเจ้าเก่า





ซ่อยกันเบิ่งบ่ให้เข่าเฮียนำข้างทางรถ





แม่นหยังน้อบาดเนี่ย เข่าเฮี่ยทิได๋





ลัดสูลัด ไปแล้ว ไปแล้ว





โอ้ย...เห็นหลายๆ ทีแรกว่าแม่นมาซอยกันเกี่ยวเข่า พากันมาไล่หนูติซั่น
ผลงานชิ้นโบว์แดง หนูมีแต่โตเคิ่งโลเกินครับพี่น้อง ผู้ละโตสองโต รวมๆ ประมาณซาว





ปีนี่กะคือปีที่ผ่านมาครับ ฮูหนูมุ่นอุ้ยปุ้ยทุกข้างๆ คันแทนา





แปวนำโพน นำหลังคันแท เกี้ยงมิ้นลิ้น

[หนุ่มลาวสาวขะแมร์]

แล้วบ่น้อ ซะมาอีมะหลืดถืดเถ่าแท่ละ





เกี่ยวหล่าหลาย หมู่แก่ก่อนล้มก่วยกันลาดฟาด ลูกเข่าจ้าวเต็มไปเบิ้ด





ตั้งใจสิไปเบิ่งไปซ่อยนั่นละครับ คั้นสิไปซ่อยกะสิบ่ได้ภาพที่เป็นธรรมชาติ งามๆ มาฝากพี่ฝากน้อง
คุมตะถ่ายรูป เพิ่นเฮ็ดอีหยังกะจ้องถ่ายอยู่นั่นละ เพิ่นกะสิอิ่มสิขิวพอตายพู้นละ เพิ่นหั่งบ่ปาก อาจไม่ทันฮอดหม่องแตกเพิ่นกะได้

คิดเบิ่งจังนึง กะเป็นตางึดความสามารถของกะของอยู่คือกัน ผมกะดาย เอาละยอม...ถ่ายเพื่อพี่น้องบ้านมหาครับ





แรท ฮันเตอร์
ถ้าเป็นเด็กน้อยห่าลังหม่องลังคน วันหยุดแบบนี่กะอาจสิเรียนพิเศษ แต่พวกนี่แล่นลงท่ง กะดีใจนำอยู่ครับที่บ่ลืมไฮท่งนาของปู่ย่าตายาย





นี่กะอีกอุ้มนึงครับ แอ้ดรถขึ้นไปตรวจเช็คความเรียบร้อย





เกี่ยวแล้ว มืดพอดี แล้วกะมากินเข่ากินน้ำกัน
ผมซอมเบิ่งพี่น้องทางนี่ เกี่ยวเข่าท่งบักใหญ่ บ่มีไผถามหาเหล้ายา ลาบงัว
เกี่ยวแล้วๆ ค่อยมาเปิดเบียร์ เบิดเบียร์สามขวดหนีไผหนีมัน ฮวงเข่าขวดนั่นฮอดบ่มีผู้บาย เอ๋า
สิว่าเจ้าภาพขี่ถี่กะบ่แม่นน้า ถามเพิ่นละว่า อั่นเป็นจังซี่ละ เวียกแล้วๆ เพิ่นค่อยกินตั้ว ละว่า
โอ้ยถ่าแม่นทางลาว(บ้านผม)เด้อ นาท่งใหญ่เกี่ยวเบิดมื้อปานนี่ กะสิม่วนกุ๊บต๊ะเซ้าฮอดค่ำตั้วแม่นบ่ครับอ้าย





หลังเกี่ยวกะเอาเข่าไปโรงสี ที่เหลือตากไว้เดิ่นตากเข่าของหมู่บ้านอยู่กลางบ้าน
เช้าใหม่มา แม่นหยังน้อวื้มๆ มา ฝนใหญ่ตั้วนั้น ฟ่าวไปถะแมไปหาแนวปกเข่าถะแม้
ปล.ในเหตุการณ์คับขันขนาดนี่สิมีผู้ได๋กล้ามายืนถ่ายรูปคือผมบ่ครับพี่น้อง
ได้ยินแต่เสียงแว้ดๆ "ยากตายต๊ะถ่ายอยู่ฮั่น" ถ่าบ่ถ่ายกะบ่ได้ภาพในเสี้ยววินาทีแบบนี่เนาะครับ





ไปฮอดถือกล้องไปนำ หาหม่องลี้ดีๆ ถ่ายรูปไว้ก่อน เข่าเปียกตากแห้งได้ แต่กล้องเปียกตากแล้วฮ้าง ถ่ายบ่ได้





เข่าสองคันรถบ่เหลือแม้แต่เม็ดเดียวที่บ่เปียก





ซ่อยเหลือหยังบ่ได้แล้ว ฟ้ากะเทิงผ่า เทิงฮ้อง เทิงเหลี่ยม เกิดมากะเพิ่งเคยเห็นนี่ละครับ
ตกกะตกคักตกแน่ เป็นเทือที่ตกแฮงที่สุดของปีนี่กะว่าได้ ช่วงเข่าถ่าฝนละมีแต่รินป็อกแป็กๆ





ตกแฮงเกือบสองชั่วโมง





จากที่บ่มีน้ำ โฮ่งทุกไฮ่





กลับมาบ้านเล่นน้ำนำเด็กน้อยถ่อนแล้ว





สาวขะแมร์กะถือโอกาสเล่นน้ำนำกัน





เห็นน้ำท่วมเข่า(ข้าวเปลือก) ขาดงานต่อ เซ้าใหม่มา หมอกบ่ต่างจากฝนตกอีกละครับ

สรุปแล้ว พ่อใหญ่เลาถึกรางวัลที่นึงผู้เดียวเต็มๆ



นี่กะเป็นครั้งนึงในชีวิตของผม นำมาเว้านัวหัวม่วนและเอารูปเอาภาพสู่พี่สู่น้องเบิ่งครับ



ผิดพลาดอั่นได๋กระผมผู้เป็นน้องเป็นนุงกะสิน้อมรับเอาไว้ครับ

ขอบคุณพื้นที่ดีๆ ขอบคุณพื้นที่บ้านมหาครับ

[บ่างกะเล็น]

สนใจแต่ไล่หนูนี่ล่ะคับ มักคักคันได้ไปไล่หนู ข้าวบ่กินกะได้

[พล พระยาแล]

โอ้ว...นี่ล่ะครับคือบรรยากาศที่ต้องการ ได้กลิ่นไอของวิถีความเป็นคนอีสานบ้านเฮาคัก ๆ

[วัฒนชัย หาริโร]

ชีวิตที่มีความสุขที่สุดในโลก

[suny]

มาได้บรรยากาศดีแท้ครับ มีทั้งเฮ็ดเวียก มีทั้งการพักผ่อนหย่อนใจ เห็นภาพแล้วกะอยากกลับเมืออยู่บ้านเนาะครับ แต่กะได้แค่คิด ย้อนงานบ่อำนวย

[ณัฐ ภูไท]

อุดมสมบูณร์คักยุนาพ่อใหย่เลากะด๋ายสุมื้อนี้เฮ็ดนากะบ่ได้ลำบากคือแต่เก่าหลังแล้วเนาะ ข้าวปุ้นกะเป็นตะแซ่บเอามาไว้ตอ้นรับผุมาซอ่ยเวียกคักยุครับ

[หนุ่มลาวสาวขะแมร์]

ผมลงกระทู้นี่ในหมวด อยู่แบบพอเพียง เบิ่งภาพแล้วสิเป็นภาพของวิถีชีวิตของคนชนบทหลายกว่า

ผมมีวิถีหรือการดำรงชีวิตที่เข้ากับคำว่าพอเพียงมาเสริมนำ





ถึงเป็นบ้านนอกชนบท แต่ยุคสมัยนี้ สมัยปิดป่าห้ามชาวบ้านฯ เกือบทุกบ้านทุกเฮือนมีความจำเป็นต้องใช้แก๊สหุงต้ม ในการหุงหาอาหาร
แต่เฮือนหลังนี่เพิ่นใช้ฟืนในการหุงหามาตลอด เตาแก๊สกะมีอยู่ดอกครับ ใช้เฉพาะยามงานหรือจำเป็นอีหลี ฝนตกฟืนเปียกจั่งซั่น





ไม้ยูคาปลูกไว้นำคันแทนา เป็นไม้ใหญ่ง่ายทันใช้ หลายๆ คนมีความเชื่อว่า ไม้ยูคาเฮ็ดให้ดินเสีย ข้าวบ่งาม
ไม้ยูคาพวกนี้เป็นชุดที่ป่งขึ้นใหม่อายุห้าปี ต้นใหญ่ซำเหง่าขาคน(ที่สมบูรณ์) รวมแล้วไม้ยูคาเหง่านี่มีอายุเป็นสิบปี
ผมซอมเบิ่งข้าวมาหลายปี ข้าวกะงามดีเป็นปกติครับ





โดนๆ เมือบ้าน ผมกะสิไปสีน ตัดกิ่งหง่าไม้ยูคามาบั่นเป็นฟืนไว้ให้แม่เป็นประจำ กองใหญ่กองน้อยแล้วแต่เวลาและความขยัน
ซอยประหยัดค่าแก๊สหุงต้มได้เดือนละประมาณสามร้อยบาท ปีนึงกะหลายบาทอยู่





บ้านนี่โชคดีที่สามสิบปีที่แล้วบาดาลหมู่บ้านมาเจาะติดตั้งไว้ใกล้ๆ กะได้โยกใช้มาตลอด
บ้านเฮือนอื่นๆ พอมีน้ำปะปาเพิ่นกะเลิกใช้น้ำบาดาลกันเบิ้ด บาดาลนี่กะเลยกลายเป็นบาดาลส่วนโตไปโดยปริยาย
เฮือนนี่น่าสิเป็นหลังเดียวของหมู่บ้านที่บ่มีมิเตอร์น้ำหรือบ่ได้ใช้น้ำปะปาหมู่บ้าน ออกแนวขี่ถี่จักหน่อย
กะซอยให้ประหยัดค่าน้ำคิดเป็นเงินกะสิปีละพันสองพันครับ





วิถีชีวิตชาวไฮ่ชาวนา ถ้าบ่ยากงานอื่นๆ จนเกินไป เช่นยากนำหลานน้อย ร่างกายบ่แข็งแรง เพิ่นกะสิเลี้ยงงัวเลี้ยงควายไว้พอได้เล็มหญ้านำคันนาไฮนา
ได้ขี่ใส่คอกใส่นาใส่ผัก
โตเดียวนี่ ถ้าโตงาม งัวเป็นราคา ซิ้นโลละสองร้อยห้าสิบแบบนี่ อายุครบปีราคาแป๋สองหมื่นพุ้นตี้


จากสองสามอย่างที่ผมว่ามา นำมาผสมผสานในวิถีชีวิตแบบพอเพียง สิทำให้มีรายได้หรือประหยัดค่าใช้จ่าย จาก

ผักสวนครัวต่างๆ ข่าตะไคร้ บักขามเปียก บักนาว ผักก่าม ปูปลาในนา
ฟืน หรือเชื้อเพลิงในการหุงต้ม
น้ำบาดาล
ได้ขี่งัวใส่นา ใสผัก
ขายงัวปีละโตสองโต
ขายไม้ยูคาปีละเหง่าสองเหง่า

ถ้าคิดออกมาเป็นเงินกะสองสามสี่ห้าหมื่น หลายอยู่ครับ เป็นตานำมาคิดอยู่เด้เนาะพี่น้อง

[ขวัญเมือง]

หอมเด้หอมกลิ่นเข่าเหลืองเต็มท่ง หอมเด้หอมไอดินกลิ่นฝนหนาว

พ่อแม่พี่น้องลุงป้าอาอาวเพิ่นสำบายดีหน้อครับ
เห็นภาพแล้วอบอุ่นหลายครับ..:*-

[คนจนผู้ยิ่งใหญ่]

ใสละขั่วหนูผัดหนูเอามาถะแหมะ กลิ่นผักอี่ตู่ไทหอมมาแล้ว