เดียวดาย...กับสายลม

[khonsurin]

เดียวดาย...กับสายลม





เดียวดาย...กับสายลม


บินไปเดียวดาย กลางสายลมเปรปรวน
ฟังเพลงทะเลครวญ คล้ายเพลงเศร้า
ในวันฉันเพลีย เหนื่อยและหนาว
รู้ไหมฉันเหงา เหลือเกิน...รำพัน

ไม่เคยมีใคร ที่รักแท้จริงใจ
มองดูทางใด เคว้งคว้างพร่าพร่ำ
ฝ่าฝนเปลวแดด เพียงลำพัง
จนล้าเกินย่ำ อยู่กับความเดียวดาย


ภาพพร่าเลือน ย้ำเตือนไม่อยากเห็น
เช้าหรือเย็น ไม่อยากเห็นสิ่งใด
อยากซุกตัวนอน กอดเงาจันทร์ไว้
อยากหลับไป ไม่ขอตื่นขึ้นมา


วันนี้คงมี แต่เพียงลมหายใจริน
เอนกายทาบดิน บนความอ่อนล้า
ปีกฉันคงหนัก พ่ายแพ้กลับมา
บินอีกคงล้า ราแรงหมดลม....



+++++++++++++++++

[suny]

เป็นกลอนเศร้าๆเนาะครับ ภาพประกอบสวยงามครับ เป็นกำลังใจให้เด้อครับครูเล็ก

[คนมีใจ]

เสมือนว่าจะหมดลมหายใจ
แต่หัวใจยังเข้มแข็ง
ทั้ง ทั้ง ความจริงหมดเรี่ยวแรง
จำต้องแสดงว่าแกร่งต่อความเป็นจริงที่...ผ่านเข้ามา

[maanoy]

สยาปีกใบบางกางลิ้วร่อน บังซุกซ่อนกลางใจในเวหา
ทะเลครวญเพลงกล่อมแนบอุรา เหนื่อยหนักหนาใจเอยยามแปรปรวน

[maanoy]

เสหมือนหนึ่งใจเอ๋ยช่างเมื่อยล้า เวทนาอกเหงาเศร้ากำสรวญ
ยามอ้างว้างแปลี่ยวเดินเผชิญครวญ ใจนิ่มนวลชวนแยกระแหงกาย

[khonsurin]

แม้นกปีกหัก อิสระเต็มหัวใจ
แม้จะหวั่นไหว แต่ใจยังเสรี
วันนี้อาจจากลา และหลีกลี้
แต่ชีวิตที่มี จะอยู่เผชิญหน้า...ทรนง


ยังศรัทธา ความดีและความคิด
แม้ความท้อจะบิด ลิขิตแรงล้าลง
วันนี้อาจอยาก วางปลง
วันหน้าจะทรนง ผจญกับสิ่งร้าย...ไม่มีถอยลา