ผญาความรัก

[ไก่น้อย]

ฮักเสมอมั่นสัมพันธ์ให่แน่นแก่น ขอให้สมมาดแม้นคือน้องนี้ห่วงหา
ไปไกลภายภาคหน้าทางได่กะให้ห่วง คิดนำดวงดอกซ้อน โตอ้ายอยู่บ่เซ่า
อย่าสิลืมคำเว่า คำเก่าที่เคยจา ปารถณาแต่นางร่วมเคียงหอห้อง
อย่าสิป๋าทิ่มน้อง บ่นำฮองฮีตเก่า อย่ามีเพียงปากเว่า แต่โตอ้ายบ่เฮดนำ .....สั่นแหล่ว

[ศรีสะท้าน]

@ อันว่าความมัก ความฮักนี้สุดจาบรรย์กระสันต์โลก มีความโศรกสืบซ้ำ ตำเข่าหว่างใจ
บ่อว่าไผคันพานพ้อ โอน้อทุกขะเวท ปฏิเสธบ่อได้ ใจซ้ำ กระหน่ำทรวง
เหลียวเห็นแผ่นฟ้ากว้าง อ้ายแสนห่วงนางหลาย ทั้งอยากอายละออเนียง บ่อได้เคียงซมซ้อน
แสนสะออนอกโอ้ โตน้อมาเป็นต่าง เก็บแต่ความอ้างว้าง หมองเศร่าเก่าใจ...นั้นแหลวว
เว้าแนวได๋กะเป็นฮ้าย มีแต่หมายเคียดโกรธ โทษหากมีส่ำก้อย นางน้อยว่าส่ำภู
คึดอีดูโตเด่ หัวใจเพย้อนมักเพิ่น แม่นสิปากกล่าวเอิ้น พระเนียงน้องหากบ่อเหลียว...นั้น แหลววววววว ฯฯฯ

[sompoi]

โอ้หนอ เป็นหยังน้ออ้ายคือบรรยายเศร่าแท้พี เฮ็ดไห่นางน้องทางนี่คึดนำเจ้าดอกห่วงหา
ย่อนเพราะน้องนาดหล่าขอแต้มแต่งเติมผญา อ้ายซือศรีมาจาเศร่าใจแท้หนออ้าย
บ่ได่หมายมาเว่ากวนชายให้อ้ายฮํา เพียงน้องอยากเว่านำพอได่หายส่วงเศร่านำเจ้า..ให้ส่วงเบย..เด้ออ้าย..

[เซียงข่อล่อ]

อ้ายมักน้อง มาตั้งแต่โดนๆ
มักแต่เมืองสกล ยังบ่ทันได้ตั้ง
สารคาม ยังเป็นบ้านท่าบ่อ
มักแต่พู้น ปานนี้ก้บ่วาย

[ตะวันนา]

...คันแม่นอ้ายฮักน้อง ให้แนมเบิ่งดวงดารา
นับเอามาจักแสน ปานสายแนนห่วงเจ้า
แนมเบิ่งเอาเด้ออ้าย คือความหมายน้องบอกฮัก
อยากให้อ้ายได้ฮู้จัก ว่าความฮักของน้อง..ดาราน้อยกะบ่ปาน....

[เซียงข่อล่อ]

คันน้องมักไผแท้ ให้น้องเอามือซี้ ตามใจน้องสิเลือก
มักอ้ายทิดผู้นั่งเอียง มักอ้ายเซียงผู้นั่งใกล้ หรือมักอ้ายผู้บ้านไกล นางเอย
อ้ายมักน้อง บ่แม่นมักแต่เมื้อนี้มื้อวาน
มักแต่มื้อแม่น้องตบผ้าลาย แม่น้องยายผ้าอ้อม
อ้ายมักน้องแต่โดน โดน พู้นน้องเอย

[Ledar]

ฟังแล้วคึดฮอดบ้านเฮาเด้

[ทองคำ]

โอ้ผู้ได๋เพิ่นกะมีความรักเนาะ ธรรมดายามฮักมาแล่นกุ้นคือกะสุ่มงุมหัว
ความฮ้กมาพอๆปานกะทองุมไว้ อันนี่เขาว่าไว้แนวได๋ๆๆผมบ่อว่า
ผมสิว่าโอนอ ความฮักนี่เหลือที่สิทนอด บ่อคือเฮือคือรถเปรียบกันบ่อมีได้
บ่อได้แก่นคือไม้ ไหลไปคือน้ำท่า มันบ่อลอยคือปลา มันบ่อบินผ่านฟ้า ให้ขาวจ้าดั่งนกยาง
แต่ว่าความฮ้กตั้ง หากอยู่ในจิ ฮักสหายมวลมิตรหากสิดีหลายล้น
โจรบ่อมีทางปล้น ลักเอาดอกหมู่ท่าน ความฮักลูกฮักหลาน ฮักกินทานสู่เช้าสินำเจ้าสู่สวรรค์
มวลหมู่สาวบ่าวนั้น ฮักกันให้มันค่อง ฮักให้ถืกทำนอง คองบุราณแต่งไว้ ไขชี้ให้เฮ็ดตาม
อย่าเอากามขึ้นหน้า หลงความเว้าความจา สิพาเจ้านั้นเข้าพุ่ม
ฮักบ่อเป็นมันสิกลุ้ม ได้แต่อุ้มลูกกินนม ท่านเอ้ย

[เซียงข่อล่อ]

.......................
อันความฮักผมนั้นบ่มีมักแม่นผูใด๋ แต่ข่อยมักยอดชายผู้เป็นสาวนายในกลางบ้าน
บ่มีความขี้ค้านคันสิพรรณา ฟังเพิ่นมาจา อกอุราแทบม้าย
สาวกะเทยขวัญใจอ้ายแทบสิตายแต่นำเพิ่น เว้าบ่เขินแล้วมื้อนี้ เต็มที่ให้แก่นาง
เปรียบคือดอกไม้ยางเก็บไว้ได้นานปี บ่ต้องเปลี่ยนหลายที่ มีเทื่อเดียวใช้งานได้.............พะนะหว้า

[maxlinee]

ว่าแม่นเสือกินรื้อสังบ่เห็นฮอยลาก
ว่าแม่นนาคกินรื้อสังบ่เห็นฮอยแก่
หรือแม่นเงือกปากแหล้
หรือแม่นแข้ปากกว้างเอาเจ้าเข้าเวิ่นวัง

คริคริ