บัตรเชิญปานบัตรช้ำ ตำใจ ให้เพมุ่น น้อเฮาเอ้ย
บุญเจ้าของต่ำต้อย บ่สมเซื้อ ซาติหงส์
ได้แต่ปลงใจไว้ แม่นดิ้นไป มีแต่พ่าย
อยากตายเสีย ให้ส่วงสิ้น มุดดินแห้ง จั่งสิสม
คารมความ เฮาเคยเว้า ว่าสองเฮา สิมั่นแก่น
แฟนเอ้ยแฟนบักอ้าย กลายไปแล้ว เป็นอื่นไป
บ่แม่นฮ้องฮ่ำไห้ เสียใจ ว่าไผหลอก ดอกนาง
บอกเจ้าของท่อนั่น ว่าโตอ้าย นี่ต่ำเกิน
เห็นบัตรเชิญ เอามาอุ้ม แนบหัวใจ กายคีงสั่น
จิตใจหนาวสะบั้น เหมิดแฮงล้า อ่อนระโหย
คุกเข่าลง โอยโอยฮ้อง บุญเฮาเอ้ย บ่สมเพิ่น
เอินตามลม ฝากกับฟ้า “สุขเด้อหล่าอย่าห่วงหลัง” หล่าเอ้ย
Bookmarks