เดินทางออกจากบ้าน ต่างถิ่นแดนไกล
มาอาศัยอยู่เมืองหลวง บ่อนบานสถานก้วง
ปวงประชามาหลายล้น ผู้คนกะไหลลัง
รถแฮงติดอีกซ้ำ หลานหล้าค่อยนังเฮือ
เฮือกะเฮือน้อยๆ คนคอยอยู่เต็มท่า
อุกใจเด้แม่ป้า มะตื่นช้ากว่ามูเขา
ได้แต่ยืนซึมเศร้านังเจาคอยหา
แนมเบิ่งสายธารา บ่มีปลาพอน้อย
จบกลอนสอยไว้ทอนี้ ค้ำพอดีเฮือเฮียมท่า
เสี่ยงตาเบิ่งเพลา สิไปทันบ่น้อเวียก.....