เถียงนาร้าง

**หนุ่มลาวสาวขะแมร์** · 15-03-2013, 20:56

หาคนงามตามสัญญาเถียงนาร้าง
กลับเปล่าว่างตะโกนหาว่าอยู่ไหน
หาเถียงนั้นตามเถียงนี้ไม่มีใคร
แสนอาลัยเจ้าลืมคำพร่ำสัญญา

เจ้าเคยบอกจะรอพี่ที่เถียงน้อย
ตั้งตาคอยวันพี่คล้อยกลับมาหา
ถึงวันนี้พี่มาแล้วน้องแก้วตา
ใยหายหน้าอกพี่ยาร้าวระบม

เจ้าคงลืมคำสัญญาว่าเถียงน้อย
จึงหายจ้อยลืมเถียงนาพาขื่นขม
พวกหาหนูไล่งูผ่านหว่านคารม
แสนระทมลมหัวกุดฉุดเธอไป

ซบเถียงนาอาลัยถึงวันเก่า
ที่สองเราหลบซ่อนผ่อนอาศัย
ฝนฟ้าเปรี้ยงโดนลูกเห็บเจ็บแทบตาย
วิ่งเข้าใต้เถียงนาฝาเหยียบตอง

แล้งเดือนห้าลมฟ้ากระหน่ำซัด
ล้มสะบัดตำเถียงเพียงเราสอง
พี่คอยโอบปลอบนางปรางประคอง
โอไม่ร้องพี่ยังคอยเฝ้ากลอยใจ

เถียงนาร้างสังกะสีมีรูรั่ว
สาดไปทั่วสายฝนพราวหนาวสั่นไหว
ยื่นอ้อมแขนปลอบบรรเทาคลายหนาวใจ
ไม่เป็นไรเดี่ยวฝนฟ้าจะซาจาง

เธอยิ่งกลัวยิ่งซุกสายฟ้าฟาด
กัมปนาทแผดเสียงดังเปรี้ยงปร้าง
หยดน้ำฝนเคล้าน้ำตาทาแก้มบาง
สายฝนจางลมฟ้าก็ซาลง

เมื่อฝนซาฟ้าใหม่ทอสายรุ้ง
นาคสะดุ้งดูคล้ายทอสายโค้ง
จับขันเงินตักน้ำหนองประคองลง
สมประสงค์รุ้งกินน้ำสราญตา

เพลินสายรุ้งไม่สนใจควายบักตู้
มันไม่อยู่สองเรารีบตามหา
มาเกียกตมนอนพลิกคว่ำฉ่ำอุรา
พลิกไปมายืดขาเหยียดเขียดมิดตม

ใกล้เวลาสายัณห์ตะวันลับ
นกบินกลับคืนคอนดอนอาศรม
เมฆมืดครึ้มท้ายสุดอภิรมย์
แสนสุขสมสองเราต้อนควายกลับบ้านสราญใจ

ลมหัวกุด = ลมหมุนเล็กๆ ตามทุ่ง
ฝาเหยียบตอง = ฝาไม้ไผ่ขัดแตะเหน็บด้วยใบตองกุง ตองซาด(ยางเหียง)
ตำ = ชน
เกียกตม = แช่ปลัก

**หนุ่มลาวสาวขะแมร์** · 15-03-2013, 21:07

มาหวนคิดหวิดตายในวันนั้น
ต้องอาสัญหากพร่ำรักพ่อปลาไหล
เที่ยวสัญญาสาบานต่อฟ้าไกล
รักอื่นใดไม่เคยมีคนดีฟัง

พี่ขอรักแต่นางไม่แหนงหน่าย
จะยอมตายมอบชีวีแม้นกี่ครั้ง
ทั้งสี่ห้องดวงฤทัยมอบให้นาง
ขอบฟ้ากว้างขอฟ้าดินเป็นทนาย

แม้นลืมรักน้อยนิดผิดเพียงหน
ให้สายฝนฟ้าฟาดแตกสลาย
ใครทิ้งหนีอัสนีฟาดสิ้นขาดใจ
ม้วยมลายผิดคำมั่นที่สัญญา

รักของเราไม่นำเกี่ยวสิ่งศักดิ์สิทธิ์
เราลิขิตยามกล้ำกลืนไม่ยืนท้า
รักนิรันดรอ้อนวอนกราบองค์เทวา
จึงรอดมาตามหานางตามเถียงเดิม