ภาพกิจกรรมก่อนบวช ที่ผานิพพาน ภูผาชัน
มีราชรถซาเล้งเท่ห์ขับมาเกย แค่เอ่ยบอกว่ามีกิจจะเข้าเมือง
เพื่อทำหน้าที่เป็นสะพานบุญให้แก่ญาติธรรมทั้งหลาย
กิจกรรมระหว่างวัน ทำครัว ช่วยงานสุมิธขนของ ให้สุมิธสอนขับกระเช้า
เสร็จก็เข้าป่าหาฟืน ชีวิตเหมือนเส้นวงกลมที่มีจุดเริ่มต้นและจุดสุดท้ายคือที่เดียวกัน
ตื่นเช้าได้งานหลาย ตื่นสายได้งานน้อย
ชีวิตคือการเดินทาง จากจุดเริ่มต้นที่เคยดิ้นรนจากมา
และในที่สุดก็เป็นจุดสุดท้ายที่ฉัน แสวงหาอยากกลับไปอีกครั้ง
เพราะที่นี่คือที่ให้ความสุขแก่ฉันได้อย่างแท้จริง
พาพี่น้องผองเพื่อนญาติธรรมเดินชมป่า เก็บขยะบูชา
แล้วเราก็ได้ข้อตกลงร่วมกันว่าคืนนี้จะปฏิบัติบูชาในวันพระ
ละสุขจากที่นอนนุ่ม หอบเสื่อ สาด ขึ้นมาปฏิบัติบนเขา ข้ามคืนกัน
ความคุ้นเคยเผยใจให้อบอุ่น
ไม่ครุ่นให้คิดแคลงสงสัย
ส่งเสียงจ้อเจื้อยแจ้วในทันใด
มาด้วยใจเปี่ยมล้นว่ายินดี
ลงเขาอย่างมีสติ
หากจะรักใครเขาก็จงมีสติ
สุขสันต์วันแห่งความรักค่ะ
(=^_^=) 14 กพ. 2556
ตื่นเช้าเร่งรี่ขมีขมัน
ชุดขยันใส่เสร็จสู่ที่หมาย
เดินเข้าป่าส่ายสายตาหาเสบียง
ไม่บ่ายเบี่ยงเจอที่ชอบสุขใจเอย
ระหว่างทางกับการบอกรักต้นไม้ใบหญ้า
กำลังไปเก็บผักติ้วมาใส่แกงเห็ดละโงกแช่เเข็ง
อิ่มเอมเปรมปรีดิ์ยิ้มรับ
ขยับขยายขับขาน
จัดเก็บสำรับจัดการ
เบิกบานยามเช้าสราญรมย์
วันแห่งความรัก
ชวนชักพ่อแม่
อย่ารอจนแก่
แย่แล้วทำยาก
มาเก็บเสบียง
ลำเลียงขึ้นเขา
น้อมใจของเรา
โมทนาสาธุ...เทอญ
_/|\_
กินน้อย นอนน้อย พูดน้อย เล่นFacebook ให้มากๆ
ถ้าเธอเหนื่อยนักหยุดพักเสียก่อน
ควรเอื้ออาทรต่อตัวเองเสียบ้าง
อิ่มท้องจากข้าวฟอกใจให้ขาว
ด้วยทานศีลภาวนา พักเถิดน้องสาว
พักใจของเรา...เพื่อให้มีแรงก้าวเดินต่อไป
19 กพ 2556
พักผ่อนกายสุดแสนสบายจิต
ไม่ต้องคิดรีบเร่งเคร่งสังขาร
ตามจริตธรรมชาติของสันดาน
ดีหรือทรามตามดูมันไม่หลงกล
21 กพ. 2556
"เหนื่อยก็พัก หนักก็วาง ขี้คร้านก็นอน"
นอนนั่งฟังเสียงวิหค
หยิบยกนำมาเล่าขาน
กระแต กระรอก หยอกเย้าสำราญ
ใบไม้เบิกบานหัวเราะชอบใจ...
^_^
"จอมโจรปล้นบุญ"
อันคุณงามและความดี
ที่ท่านมีควรรักษา
ทั้งทานศีลภาวนา
น้อมนำมาสู่จิตใจ
ทำดีแล้วอย่าประมาท
หากพลั้งพลาดรีบแก้ไข
สติเผลอเป็นเมื่อไร
หล่นกระจายโดนปล้นบุญ
16 กพ. 2556
ตาสูนติดใจบุญใหญ่บนเขา
รีบไปส่งข่าวลูกเต้าเหล่าหลาน
กลับมาอีกรอบกอบสุขชื่นบาน
หอบลูกจูงหลานสร้างบุญบารมี
27 กพ 2556
@สถานที่ปฏิบัติธรรมผานิพพาน
เสาร์หยุดสุดแสนสนานสนุก
ล้มแล้วลุกเหนื่อยก็คลานขึ้นเขา
แม่ดอกอ้อพาลูกหลานผู้วัยเยาว์
สืบสานเอาคุณความงามตามธรรมดี
รุ่งสางวางว่างสว่างจิต
พินิจน้อมนำธรรมท่านสอน
เพียรทำดีไม่ลดละเลิกอาวรณ์
มัวห่วงนอนห่วงกินอยู่จะสิ้นดี
23 กพ 2556
อ้างข้อความนี้
Bookmarks