โดนเติบแล้วที่ำบ่ค่อยได้มาลงกระทู้ มื้อนี้ขอจักน่อยเนาะครับ
โดยเฉพาะช่วงนี้ได้อ่านได้เบิ่งได้แยงกระทู้ของอ้ายเอื้อยหลายๆคน ที่เอาเรื่องราวเกี่ยวกับช่วงสงกรานต์ที่ผ่านมา มาเล่าสู่กันฟัง
เห็นแล้วกะรู้สึกดีอีหลี วาถึงอีสานบ้านเฮาจะแห้งแล้งปานได๋ แต่คนบ้านเฮากะบ่เคยแล้งน้ำใจเนาะครับ และนี่กะเลยเฮ็ดให้ผมนึกถึง
กิจกรรมเล็กๆ น้อยๆของตัวจะของเอง ที่เวลากลับไปยามบ้านในช่วงสงกรานต์ยามได๋กะสิไปเฮ็ดเสมอ ไปในที่เก่าๆ ในเวลาเดิมๆ
นั่นกะคือ ออกไปยางเล่น สูดอากาศดีๆ เบิ่งท่งไฮ่ ท่งนาในหน้าแล้ง แล้วกะเก็บดอกแคป่ายู่ที่นาของพ่อหลายต้นกลับมาลวกนำ
และนี้กะเลยเป็นที่มาของซื่อกระทู้นี่ครับ "ไปเบิ่งไฮเบิ่งนา เก็บดอกแคป่า มาลวกกินกับป่น..."
"แคเอ๋ยดอกแคป่า เจ้าคงล้าจึงล่วงโรย
ลมร้อนช่างโกรกโชย สีขาวโปรยล่วงลง(สู่)ดิน"
...ลองแต่งเล่นเบิ่งซื่อๆดอก จักแมนบ่แมน
ภาพนี้ย้อนกลับไป 3 ปีที่แล้ว 2553...อันผู้ลังคนขนมกะบ่วาง 555
ภาพข้างล่างนี้ 2556 ปีนี้ใน ที่เก่า เวลาเก่า และทุกๆอย่างกะยังคือเก่า
ซึ่งเด็กน้อย กะทั้งเก็บทั้งเล่นไปนำ เก็บเอาแค่พอกินกะพอ ส่วนที่เหลือเดี๋ยวงัวมากินต่อ เกื้อหนุนกันไปในยามที่หญ้ากะบ่ค่อยมี
และปีนี้กะได้มีโอกาสได้ร่วมเฮ็ดผ้าป่าต้นน้อยๆ ไปร่วมทำบุญทำทานนำไทบ้านเพิ่นยู่ครับ
ตอนเซ้ากะพาลูกหลานไปสรงน้ำพระซะก่อน สวยจักน่อยจั่งไปหาเล่นน้ำยู่ทางเขมราฐ แม่น้ำสองสี
พร้อมกับข้ามไปฝั่งซ้ายบ้านพี่เมืองน้องเฮา......อันผู้ลังคนขนมกะบ่วางคือเก่า 555
ปิดท้ายด้วยของกินบ้านเฮาที่หากินบ่ยากในเมืองใหญ่ แต่กะบ่แซบส่ำกินยู่อีสานบ้านของเฮาครับ
ก้อยไข่มดแดง, แกงเห็ดใส่ผักหวาน และขั่วแมงจี่หรีด จากฟาร์มเฒ่าพ่อผมเอง 555
หวังว่ากระทู้นี้คงสิเฮ็ดให้คนอีสานบ้านเฮา ผ่อนคลายจากการทำงานและเรื่องเคลียดๆได้บ้างไม่มากก็น้อยนะครับ
สุดท้ายต้องขอขอบคุณเว็บไซด์ดีๆแห่งนี้ สำหรับที่เขียนไดอะรี่และอ้ายเอื้อยทุกคนสำหรับมิตรภาพในบ้านหลังนี้ครับผม
Bookmarks