แม่นว่าน้องลาอ้าย สิไกลห่าง แต่เลาคีง ดอกหล่า
แม่นว่านางสิหันหลัง อ้ายกะยัง คงมั่น
แม่นจากกัน พันลี้ กะหนีไป เพียงฮูปฮ่าง
แต่ว่าฮักของนาง อ้ายกะยังกอดมั่น บ่เคยถิ่ม เสื่อมคลาย
แม่นว่าฮักน้องหม่าย อ้ายบ่หน่าย แหนงซัง
อ้ายยังฝังในคำฮัก บ่อนนาง เคยจาเว้า
เห็นเขาหลายคนหมั้น กินดอง ในงานแต่ง
อ้ายคิดฮอดจอมแพง อยากเห็นมื้อจั่งซี้ คือสิแม้ง ม่วนมโน
แนวว่าโตอ้ายมันฮ้าง กะเลยเหมิดหนทาง ควงแขนน้อง เข้าบ่อน
ชาตินี้อ้ายขอนอน เพียงแต่ฝันได้แต่งน้อง กะพอแล้ว บ่ไฝ่เกิน
หล่าเอ้ย...
Bookmarks