ค่าของคน อยู่ที่ผลของงาน

[พวงพยอม]

สวัสดีจ้าธุจ้าพี่น้องบ้านมหาทุกท่าน

ค่าของคน อยู่ที่ผลของงาน

เป็นความจริงอีหลีน้อจ้า เอื้อยก็เป็นแม่หญิงแบบเวิร์คกิ้งวูแม่น ( working woman)
คนหนึ่งที่รักการทำงานหลายจ้า แม้จะเป็นเพียงมนุษย์กินเงินเดือนธรรมดาๆคนหนึ่ง แต่รายได้ที่ได้รับและสวัสดิการต่างๆในต่างแดนก็นับว่าคุ้มค่ากับแรงงานของแม่หญิงชาวไทยคนหนึ่งจ้า ความยุติธรรมมีอยู่ทุกชาติทุกภาษา ไม่มีการแบ่งชนชั้น โดยเฉพาะในอเมริกา เอื้อยเป็นชาวเอเชียมาจาก THAILAND เมื่อสอบเข้าทำงานได้ก็ได้สิทธิทุกอย่างเหมือนชาวอเมริกัน ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว เป็นสัจธรรมที่เป็นจริงทุกหนแห่งบนโลกใบนีิ้
แม้ว่าจะอยู่ในวัยทองของแม่หญิงคนหนึ่งซึ่งสังขารนั้นย่อมร่วงโรยไปตามกาลเวลา มีเจ็บไข้ได้ป่วย มีเหนื่อยล้า อ่อนเพลีย เมื่อได้พักผ่อนและได้รักษาตามแพทย์สั่ง อาการต่างๆก็ทุเลาจนหายไปเป็นปกติ
แต่จิตใจนั้นได้ธรรมะที่ได้ศึกษาเล่าเรียนมา ได้ปฏิบัติตามคำสั่งสอนของพระพุุทธเจ้า ตามสถานภาพของฆราวาสที่นับถือศาสนาพุทธ
ชีวิตก็ผ่านอุปสรรคทั้งปวงมาได้จนถึงทุกวันนี้
ทุกเช้าเอื้อยตื่นขึ้นมาด้วยกำลังใจ ด้วยจิตใจสดชื่นเบิกบานปราศจากความเศร้าหมอง
ปฏิบัติงานตามหน้าที่ด้วยความซื่อสัตย์ สุจริต
ทักทายทุกคน ไม่ว่าจะหัวหน้า เพื่อนร่วมงาน ลูกค้า ด้วยความยิ้มแย้มแจ่มใส ด้วยรอยยิ้มอันจริงใจ ให้บริการทุกระดับประทับใจ จนทุกวันนี้ไปไหนมาไหนคนจะจำได้เพราะเป็นเมืองเล็กๆชายทะเล มีลูกค้าที่พบกันทุกวันที่ไปรษณีย์มีทุกอาชีพตั้งแต่ ชาวไร่ชาวสวน ตำรวจ ทหาร แพทย์ ผู้พิพากษา ทนายความ ครูอาจารย์ พ่อค้าแม่ค้า นักธุรกิจ ลูกจ้าง คนขับรถบรรทุก มีทุกวัยตั้งแต่เด็กเล็กที่มากับพ่อแม่ หรือปู่ย่าตายาย คนหนุ่มสาว คนชรา
เมื่อเราดีต่อเขาทุกคนไม่มีการแบ่งชั้น แบ่งฐานะหรืออาชีพ ไม่แบ่งแยกเชื้อชาติ ภาษา ผิวพรรณ ทุกคนมีค่าของความเป็นมนุษย์เท่าเทียมกัน สิ่งที่เอื้อยได้รับตอบกลับมาคือความจริงใจ น้ำใจไมตรีจากทุกคน
เวลาที่เราเดือดร้อน ประสบภัยอันตราย เอื้อยและครอบครัวจะได้รับการช่วยเหลือเสมอ
เช่น ถ้ารถเกิดยางแตกหรืออะไรก็ตาม จะมีลูกค้าจอดรถมาช่วยเสมอทั้งตำรวจและคนที่ผ่านไปมา หรือเวลาป่วยเข้าโรงพยาบาล หรือไปคลีนิค ก็มีหมอ พยาบาลที่เป็นลูกค้าให้ความช่วยเหลือเป็นอย่างดี ไปซื้อของตามห้างร้าน และ ฯลฯ ไม่น่าเชื่อว่า 6 ปีที่ทำงานอยู่ในเมืองนี้ในต่างแดน เอื้อยจะได้รับน้ำใจมากมายจากคนในเมืองนี้ แม้แต่น้องพิม ต้องมีใบรับรองการฝึกงานจากแพทย์ตามคุณสมบัติตอนสมัครสอบเรียนต่อแพทย์ เอื้อยก็ได้ให้น้องพิมไปฝึกงานที่คลีนิคแพทย์ที่เป็นลูกค้าจนครบกำหนด ลูกค้าที่เป็นผู้บริหารโรงพยาบาลก็บอกว่าเรียนจบแล้วให้มาฝึกงานอีกสามปีที่โรงพยาบาลที่อยู่ตรงข้ามที่พักของพวกเรา จะเซนต์รับรองให้ เพราะแม่ทำงานดีด้วยความซื่อสัตย์ต่อลูกค้า ลูกก็คงเป็นคนดีเหมือนกัน นี่เป็นผลของความดีที่เป็นจริงตามหลักธรรมะ
เอื้อยดีใจที่ได้เกิดมาใต้ร่มพระพุทธศาสนา ใต้ร่มพระบารมีของพระมหากษัตริย์ไทย และเป็นคนไทย ที่ทำให้ต่างชาติได้รู้จักคนไทยในแง่มุมหนึ่งซึ่งมีธรรมะนำทางชีวิตให้อยู่ในศีลธรรม ร่ำรวยในศีลทาน ใช่บ้านหลังใหญ่โต หรือรถคันงาม อาภรณ์ที่สวมใส่ธรรมดา รถที่ใช้ก็คันเก่า รูปร่างหน้าตาธรรมดา เช่าห้องเล็กๆอยู่กันตามประสา สังคมไหนที่วัดคุณค่าของคนที่คุณงามความดีมากกว่าฐานะ ทรัพย์สินภายนอก สังคมนั้นก็น่าอยู่น้อจ้า
วันอาทิตย์หน้าที่ 21 กรกฎาคม ที่วัดไทยจัดพิธีสำคัญทางศาสนาคือวันอาสาฬหบูชา เอื้อยได้รับมอบหมายให้ซอยงานเหรัญญิกคือเก่าจ้า ได้ซอยงานวัด ได้ทำบุญตามประเพณีกับครอบครัว ชีวิตก็พอเพียงน้อจ้า ถ่าแต่มื้อเกษียณได้เมือบ้านไปดูแลแม่และแม่ย่าที่บ้านเกิดเมืองนอนก็เป็นความปรารถนาของเอื้อยและครอบครัวเด้อจ้า

ตอนอยู่เมืองไทยเอื้อยเคยทำงานให้การไปรษณีย์ไทยจ้า
กองควบคุมคุณภาพบริการไปรษณีย์ การสื่อสารแห่งประเทศไทย
ขอกราบขอบพระคุณหน่วยงานราชการไทยที่ได้สั่งสอนงาน จนสามารถนำไปต่อยอดในระดับสากลในต่างแดนได้ด้วยดีอย่างมีประสิทธิภาพจ้า ภูมิใจที่ได้บอกชาวต่างชาติว่า I AM THAI , FROM THAILAND

ตอนนั้นน้องพิมเรียนอยู่ป.หนึ่งจ้า



20 ปีผ่านไปปัจจุบันทำงานให้การไปรษณีย์ U.S.A.น้องพิมอายุ 23 ปีแล้วจ้า

[pcalibration]

นิสัยคนไทยเราได้เปรียบคนอื่นๆก็ตรงที่ยิ้มแย้มแจ่มใส ยิ้มง่ายเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่(โดยรวม)
เมื่อมีใครให้โอกาส หรือมีโอกาสเมื่อไหร่ก็มักจะตั้งใจทำอย่างเต็มที่ หลายๆคนเสาะแสวงหาเพื่อให้ได้มาซึ่งโอกาสที่ดีๆกับการงานความเป็นอยู่ทั้งในประเทศ
หรือแม้แต่ต่างประเทศซึ่งก็คงไม่ใช่เรื่องง่ายนัก เทียบได้กับสำนวนไทยที่ว่า..."ไปตายเอาดาบหน้า"....
ขอแสดงความยินดีและชื่นชม อาจารย์พวงพะยอมกับครอบครัว และคนไทย
หัวใจสู้อีกหลากหลายที่ยังคงต่อสู้ดิ้นรนเพื่อให้ได้โอกาสอันดีต่อไปครับ...

[เซียงเหมี่ยงเมืองสุรินทร์]

เห็นด้วยอย่างบ่มีข้อโต้แย้งครับเอื้อย การสิให่คนเห็นคุณค่าจากผลของงานเป็นการสั่งสม สะสมผลงานอย่างต่อเนื่องยาวนาน แล้วคุณค่าสิคงอยู่กับเฮาตลอดไป เช่นกันกับการสะสมความดี ความจริงใจอย่างต่อเนื่อง วันหนึ่งผลความดี ความจริงใจที่ให้ผู้อื่น กะสิกลับคืนหาเฮาเช่นกัน...

ต่างจากการทำงานแบบฉาบฉวย ทำดีเอาหน้า กะสิเห็นผลแค่ระยะสั้น ๆ บ่ยั่งยืนเนาะครับ...

ปล. เวลาผ่านไป 23 ปี น้องพิมเปลี่ยนไปหลายเนาะครับ แตว่าคุณแม่ ภาพหลังกับภาพแรก บ่เปลี่ยนปานได๋เนาะครับ ...

[lungyai1123]

ครับกะขอให้คุณความดีนั่นมาอุดหนุนค้ำชูน้าพวงและครอบครัว.
ให้อยู่เย็นเป็นสุขตลอดเวลาเด้อครับ

[jinnawat90]

แม่นอีหลีครับเอื้อย ขอสนับสนุนครับ

[พวงพยอม]

สวัสดีจ้า

คุณpcalibration :) ขอบคุณหลายๆสำหรับกำลังใจและข้อคิดที่เป็นประโยชน์เด้อจ้า

น้องเซียงเหมี่ยงฯ :) ขอบคุณหลายๆที่แวะมาคุยแลกเปลี่ยนความคิดเห็นนำกันน้อจ้า
น้องโชคดีที่ได้แม่บ้านที่ดีอย่างแม่น้องออมสินเด้อจ้า เอื้อยดีใจนำน้อจ้า การเป็นแม่บ้านเลี้ยงลูกชายน้อยสองหนุ่มนั้นเป็นงานที่หนักและมีคุณค่าหลายบ่ต่างกับผู้หญิงที่ไปทำงานนอกบ้านน้อจ้า
ขอบคุณเด้อจ้าน้องเซียงเหมี่ยงฯที่ว่า 23 ปีผ่านไป เอื้อยบ่เปลี่ยนไปปานใด๋ เอื้อยก็บ่เคยเฮ็ดศัลยกรรมดอกจ้า ปล่อยไปตามธรรมชาติของสังขาร อาศัยจิตใจผ่องใสร่มเย็น บ่ค่อยคึดหยังให่ใจทุกข์หลายจ้า
ธุจ้าคุณลุงใหญ่ :) กราบขอบพระคุณที่ลุงใหญ่ได้ให่กำลังใจพวงพะยอมมาตลอดเด้อจ้า

น้องjinnawat90 :) ขอบคุณหลายๆจ้าที่แวะมาทักทายคุยกันแบบมิตรไมตรีที่ดีน้อจ้า

:*-:*-:*-:*-