มีคุณนายคนหนึ่งใจบุญสุนทานตักบาตรทุกเช้า ตักบาตรเสร็จก็แต่งสำรับกับข้าวอย่างบรรจงประณีตเพื่อเอาไปถวายท่านเจ้าประคุณสมเด็จผู้เป็นเจ้าอาวาส ด้วยความเคารพนับถือในจริยวัตรของท่านและชอบฟังท่านคุยเล่าเรื่องต่าง ๆ เรียกว่าตักบาตรเสร็จคุณนายต้องมาวัดทุกวันถวายอาหารเสร็จก็คุยกับพระสมเด็จ


วันหนึ่งหลังจากคุณนายกลับแล้วพระหนุ่มรูปหนึ่งซึ่งเป็นศิษย์ก้นกุฏิของสมเด็จ เข้าไปกราบเรียนว่าคุณนายคนนี้ใจบุญสุนทานจริง ๆ แต่เคยได้ยินว่าเป็นคนใจแคบเหลือแม่อยู่คนเดียวปล่อยให้อดๆ อยากๆ ไม่เอาใจใส่ปล่อยให้อยู่ห้องแคบๆหลังบ้าน ส่วนตัวเองและลูก ๆ อยู่ตึกใหญ่โตสะดวกสบายเวลาพูดจากับแม่ก็ฟังไม่ได้หยาบคาย ขู่ตะคอก กระแทกกระทั้น ผิดกับตอนมาคุยกับสมเด็จที่วัดชนิดหน้ามือเป็นหลังมือ แม่จะออกมาเดินเล่นหน้าบ้านก็ไม่ได้ไม่ยอมให้ออก มีแม่แก่หลงๆ ลืม ๆ สติไม่สมประกอบอายเขามีคนเขาเล่าให้ฟังหลายรายแล้วเท็จจริงอย่างไรไม่ทราบได้สมเด็จนั่งฟังเฉยไม่พูดว่าอะไร


วันหนึ่งมีกิจนิมนต์ไปทำบุญบ้านขากลับเดินผ่านหน้าบ้านคุณนายท่านก็แวะบ้านคุณนายก่อนคุณนายดีใจมากที่สมเด็จมาเยี่ยมถึงบ้านถือเป็นมงคลอย่างสูงที่พระขั้นสมเด็จมาเยี่ยมบ้านจึงเรียกลูกหลานมากราบเท้าท่านเป็นการใหญ่แล้วก็คุยกันเรื่องต่างๆ มากมาย ในตอนหนึ่งสมเด็จท่านถามคุณนายว่า พระในบ้านมีไหม? มีเจ้าค่ะพระในบ้านมีหลายองค์เป็นพระเก่า ๆ ทั้งนั้นสมัยสุโขทัยก็มีเชียงแสนก็มีอาราธนาท่านสมเด็จขึ้นไปดูข้างบนสมเด็จท่านเฉยแล้วถามต่อว่าได้ทราบข่าวว่าคุณนายมีแม่อีกคนเดี๋ยวนี้อยู่เสียที่ไหน?

คุณนายสะอึกเสียวแปลบเข้าไปในหัวใจจะตอบตามตรงก็กลัวว่า สมเด็จจะเดินไปดูเห็นสภาพความเป็นอยู่ของแม่แล้วท่านจะติเตียนอึกๆ อักๆ อยู่ครู่หนึ่งแล้วจึงตอบว่า ตอนนี้ท่านไม่อยู่เจ้าค่ะออกไปเยี่ยมญาติอีกนานจึงจะกลับสมเด็จท่านนั่งนิ่งอยู่สักครู่แล้วจึงลากลับ คุณนายก็ยังคงไปวัดเป็นปกติ วันหนึ่งสมเด็จท่านเห็นว่าวันนี้ คุณนายยิ้มแย้มแจ่มใสพูดจาร่าเริงอารมณ์ดีหลังการทำบุญทำทาน สมเด็จจึงถามว่าพระในบ้านของโยมโยมดูแลเรียบร้อยแล้วหรือยัง? เรียบร้อยเจ้าค่ะ ดิฉันจุดธูปเทียน ถวายอาหารบูชาเสร็จแล้ว จึงมาที่วัดท่านไม่ต้องเป็นห่วง อาตมาไม่ได้หมายถึงพระพุทธรูป…


พระในบ้านที่อาตมาถามถึงนี่ เป็นพระที่ยังมีลมหายใจ คือแม่พระ ผู้มีพระคุณสูงสุดแก่โยม แม่ให้ชีวิตเรามาโดยเอาชีวิตตัวเองเขาแลกเลี้ยงดูเรามาตั้งแต่ตีนเท่าฝาหอยจนได้ดิบได้ดีทุกวันนี้แม่เหน็ดเหนื่อยทุกข์ทรมานแสนสาหัสแม่ทนหิวเพื่อให้ลูกอิ่ม แม่ทนหนาวเพื่อให้ลูกอุ่น แม่ไม่เคยนอนถ้าลูกของแม่ยังไม่หลับ ยามลูกเจ็บป่วยร้องไห้หัวใจแม่ก็เจ็บปวดและร้องไห้พร้อมกับลูกด้วย แม่อยากเอาความเจ็บปวดทั้งหมดของลูกมาไว้ที่แม่ถ้าทำได้ แม่ยอมตายเพื่อลูกได้ พระคุณของแม่นี้ใหญ่หลวงเกินกว่าจะคณานับเราต้องตอบแทนบุญคุณท่านบ้างน่ะโยม เอาตาดูหูใส่ เอาใจใส่ท่านบ้างไม่ใช้ปล่อยให้ท่านอด ๆ อยากๆ เจ็บไข้ได้ป่วยก็ดูแลท่านบ้าง อาตมาได้ข่าวว่า คุณโยมเหลือแม่อยู่คนเดียวและ ไม่ค่อยสนใจความเป็นอยู่ของท่าน ปล่อยให้อยู่ในห้องแคบๆ อดๆ อยาก ๆไม่สงสารท่านบ้างหรือโยม? โยมจัดอาหารมาถวายพระได้ทุกวันแต่พระในบ้านอีกองค์ โยมไม่เคยจัดให้ และตอนที่โยมจัดมาให้อาตมาสังเกตดูโยมจัดมาให้อย่างดีประณีตบรรจง แต่ก่อนอาตมาไม่รู้ว่าอะไรเป็นอะไรก็ฉันของโยมตามปกติแต่ตอนนี้บอกตรงๆ เลยว่ากลืนไม่ค่อยลงมาหลายวันแล้ว อาตมาเป็นพระในวัดไม่ควรเอาเปรียบพระในบ้านของโยมเกินไป ถ้าพระในบ้านยังอด พระในวัดก็กลืนไม่ลง การทำบุญให้ได้บุญมานะโยมเลี้ยงพ่อแม่ให้อิ่มหนำสำราญเสียก่อนแล้วจึงถวายพระคุณนายไม่พูดอะไร นั่งน้ำตาไหล….

ลูกๆที่รักทุกคนได้ดูแลพระในบ้านของลูกๆ แล้วหรือยัง? ถึงแม้ว่าจะเพียงเล็กน้อยก็ยังดีบางคนกว่าจะรู้พ่อแม่เป็นพระในบ้านผู้ประเสริฐ ก็สายเสียแล้วคือรู้เมื่อท่านทั้งสองไม่มีตัวตนอยู่ในโลกนี้แล้ว…....


ที่มา http://www.love4home.com