[color=blue][size=12pt]คืนนี้ฟ้าเหมือนไม่มีดาว...
ฉันมองฟ้าบนดาดฟ้า..ยืนคนเดียวตรงนี้ ไม่ได้เหงาเท่าไหร่
ฟ้ามืดก็คงจะเหมือนทุกวัน
แต่ก็คล้ายกับว่า วันนี้จะมีอะไรเปลี่ยนไป
ฉันคิดถึงเธอ
ผู้ชายน่ารักคนหนึ่ง ที่เราบังเอิญผ่านมารู้จักกัน
เธอจะรู้ไหม..การรู้จักกับเธอ เป็นเรื่องสำคัญ
สำหรับชีวิตฉัน
แม้จะไม่มากพอ ให้อยากอยู่ใกล้ๆ กัน
และฉันไม่ ฝันมากพอ ที่จะไม่ยอมให้เธอจากไป
หากแต่ ก็มากพอที่จะให้คิดถึง คิดถึง..ทีละน้อย ทีละน้อย
แล้วเราก็จากกันไป
เหมือนสายลมพร่างพราย
ลิบลับดั่งดาวตก วูบหล่นจากฟ้า
ฉันยังมีใจ นึกถึงเธอเสมอในมุมที่เป็นคำถามเล็กๆ
คิดแบบสาวๆ
..อืม..เธอจะใจร้ายไหม เธอเคยร้องไห้หรือเปล่า เธอเคยหวังอะไรบ้าง
และเธอจะเคยรักใครหรือยัง
เราเพียงได้พบกันบังเอิญ
แล้วก็จากกัน
ความเป็นเพื่อนนั้น ไกลลับฟ้า หายไปกับสายลม
[b]ทุกวันๆ เราต้องจากใครคนหนึ่งเสมอ
คนบางคนทำให้ ฉันคิดถึง..
คนบางคนทำให้ ฉันไม่อยากพบใครอีก
คนบางคนทำให้ ฉันกลายเป็นนก -นกละเมอ-
คนบางคนทำให้ ฉันมองโลกต่างออกไป ทำให้ได้เห็นอะไรมากขึ้น
คนบางคนทำให้ ฉันเคยคิดว่า เราไม่น่าเจอกัน
และกับคนบางคน...ทำให้ฉันกลัว กลัวว่า จะทำเธอหาย จาก กัน
ชีวิตของคนที่บังเอิญเจอกันนั้น..มีทั้งเรื่องดีใจและเสียใจ
ฉันไม่เคยเสียใจเลย
ถ้าจะต้องรู้จักกับใครสักคน
แต่เสียใจมากกว่า ถ้า เรา ไม่ ได้ รู้ จัก กัน
:MaGGy In TeXt :
![]()
Bookmarks