-
ดูแลตรวจสอบเนื้อหา
รถ บ้าน ที่ดิน เงินทอง ครอบครัวที่อบอุ่น ทุกคนสามารถหาได้ไม่ยากนัก
ผมอยากจะเล่าเรื่องนี้ตั้งใจจะเล่าเรื่องนี้เมื่อนานมาแล้วแต่ก็อดใจยั้งใจไว้เกรงว่ามันจะเป็นผลเสียต่อตัวเองมากกว่าผลดี มาวันนี้ผมจะมาเล่าครับ
ผมเรียนเป็นเด็กช่างเป็นเด็กอาชีวะผมเรียนไม่ผ่านหนึ่งวิชาต้องซ้ำชั้นเรียนในปีหน้าผมกังวลเป็นอย่างมากกลัวไปหมดกลัวพ่อแม่จะลำบากโชคดีที่อาจารย์ท่านเปิดซัมเมอร์ได้เรียนซ่อมสอบผ่านและจบไม่เสียเวลาอีกปี
ภาพความลำบาก ภาพความขยันของพ่อแม่มีอยู่ในหัวผมตลอดเวลาไม่เคยลืม หลังเรียนจบช่างอาชีวะผมก็หาสมัครงานและก็ได้งานทำ เงินเดือนเดือนแรกและเดือนต่อๆ มาผมส่งให้พ่อแม่ได้ใช้จ่ายใช้หนี้ซื้อทีวีพัดลมตู้เย็นเตาแกสซื้อมอเตอร์ไซด์ ส่งน้องเรียน ใช้หนี้ ธกส หนี้นอกระบบให้พ่อแม่ ให้พ่อไถปรับระดับที่นาถมบ่อขุดสระถางโพนรวมทุกรายการเป็นเงินก้อนโต ผมทำบ้านปูนสองชั้นหลังคาซีแพ้กหลังใหม่ให้พ่อแม่น้องๆ หลานๆ ได้อยู่แทนบ้านหลังเก่าที่มุงสังกะสีที่ร้อนมากในหน้าร้อน
สิบห้าปีในชีวิตการทำงานที่ผมตั้งใจทำ ผมไม่มีสมบัติอะไรเลยมีเพียงรถกระบะสี่ประตูคันเดียวที่ผ่อนไม่หมดสักที ชีวิตคู่ไม่มีแฟนกับเขาพอมีมาสักคนคบกันไปก็ต้องแยกทางกันไปสาเหตุหนึ่งเพราะผมไม่มีอะไรผมไม่พร้อม ในใจผมคิดอยู่ตลอดเวลาถ้าผมมีความสุขพ่อแม่น้องๆ ของผมต้องมีความสุขด้วยถ้าผมมีทุกข์ผมจะไม่เล่าให้พ่อแม่น้องๆ ฟัง ผมเล่าให้เพื่อนกับขวดเหล้าฟังเท่านั้น ครับวันเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วที่รายได้เท่าเดิมหรือเพิ่มเล็กน้อย ผมจัดการการเงินโดยจ่ายแบงค์นี้จ่ายแล้วรอกดออกมามาจ่ายแบงค์นั้น วนกันไปจนครบทุกทุกรายการในแต่ละเดือนเป็นแบบนี้อยู่นานพอสมควร
และวันหนึ่งผมก็ตัดสินใจบวชกับหลวงพ่อวัดป่าสายธรรมยุตนิกาย หลวงพ่อเทศน์สอนอยู่สามเดือนกับหลักธรรมที่เป็นจริงไม่ขึ้นอยู่กับกาลเวลาของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ไหว้พระสวดมนต์ตลอดพรรษา ผมมีโอกาสอ่านหนังสือพระวินัยของพระอ่านพระไตรปิฎกหลายเล่มในหนังสืออธิบายไว้หมดว่าพระที่ดีต้องปฏิบัติตนอย่างไร ในพระไตรปิฎกอธิบายไว้หมดว่าเพราะอะไรจึงเป็นแบบนี้จึงต้องทำต้องปฏิบัติต้องคิดแบบนั้นแบบนี้ ทำให้ผมรู้ว่าอ๋อนี่คือความจริงของโลกที่พระพุทธเจ้าท่านรู้ท่านเห็นและกล่าวไว้หมดแล้ว และจำได้ดีที่หลวงพ่อพูดเสมอว่าเรามามัวแย่งกันในสิ่งที่พระพุทธองค์ท่านเอาทิ้งแล้ว
และผมก็ได้แต่งงาน หลังจากแต่งงานผมก็มาช่วยครอบครัวภรรยาช่วยเหลือพ่อตาแม่ยายในด้านทุนทรัพย์ตามกำลังที่พอช่วยได้ในแต่ละปี ส่วนทางพ่อแม่พี่น้องตัวเองก็ช่วยน้อยลง เพราะความเป็นลูกชาวนาเป็นเด็กบ้านนอกเวลาผ่านไปนานแต่ก็ยังไม่ทำลายความฝันของผมที่อยากมีที่ไร่ที่นาโดยเฉพาะที่ดินติดหมู่บ้านที่ไดสักแห่ง ผมแต่งงานกับผู้หญิงคนหนึ่งโดยที่ผมไม่รู้ว่าเขาเป็นใครบ้านช่องบ้านเกิดเมืองนอนอยู่ที่ไหนเพียงแต่เห็นว่าเขาเป็นคนดีก็ตัดสินใจใช้ที่จะแต่งงานกับเขาเลย แต่งงานเสร็จผ่านไปนานหลายเดือนผมจึงรู้ว่าพ่อตามีที่นาติดถนนตรงข้ามบ้านหลายสิบไร่
หลังจากที่ผมผ่อนรถผ่อนบ้านของตัวเองหมด อีกสองสามปีถัดมาหลังขุดบ่อท้ายนาพ่อตามาถมที่เตรียมทำอะไรหรืออะไร ญาติสองคนก็มากระซิบขายที่นาให้ในราคาที่ไม่ซื้อไม่ได้ ไม่ซื้อไว้จะเสียดายถึงเสียดายที่สุดในที่สุดผมก็ซื้อไว้และผมก็มีที่นาเป็นของตัวเองอีกสิบไร่ไม่รวมที่คาดว่าพ่อตาจะแบ่งให้ครับ
วันหนึ่งผ่านไปผมก็ซื้อรถเจ็ดที่นั่งตามที่อยากได้มาขับ ถ้าถามว่าชอบไหมผมชอบรถเบนซ์มากกว่าครับ แต่แค่นี้ผมก็ถือว่าตัวเองมาไกลเกินฝันแล้วละ
ครอบครัวทางบ้านพ่อแม่น้องๆ เองก็ดีพอคุยกันรู้เรื่องเข้าใจกันดีถึงแต่ละคนจะมีพื้นที่ของตัวเองอยู่บ้างถือเป็นเรื่องธรรมดาในโลกเสรีที่ไร้พรมแดนวันนี้ต่างคนต่างเสพนั่งติดกันแต่เสพติดคนละเรื่องเชื่อไปคนละทาง และทางด้านพ่อตาแม่ยายผมกล้าพูดได้ว่าผมได้มาใช้ชีวิตร่วมกับครอบครัวที่ดีมากๆ ครอบครัวหนึ่งที่มีพ่อตาแม่ยายเป็นคนดีเข้าใจลูกๆ เข้าใจชีวิตของมนุษย์ด้วยกัน เป็นพ่อแม่ที่ลูกๆ อยู่ด้วยแล้วมีความสุข
หลายคนกว่าจะได้แต่ละอย่างต้องพยายามอย่างมากแต่หลายคนก็ได้มาง่ายๆ ก็เยอะนั่นคงเพราะความขยันอดทนเก็บหอมรอมริบของเขาหรือพ่อแม่บรรพบุรุษเตรียมจัดหาไว้ให้ ส่วนผมผมว่าที่ผมมีวันนี้มีทุกอย่างที่ผมอยากได้นอกจากหนี้สินที่ไม่อยากได้สักเท่าไหร่ ผมว่าที่ผมมีผมได้สิ่งต่างๆ ที่ว่ามาในวันนี้เพราะผลบุญที่ผมทำไว้กับพ่อแม่ญาติพี่น้องสะสมมาเป็นเวลายี่สิบสามสิบปี เวลาเราให้เงินพ่อแม่ปู่ย่าตายายท่านก็จะอวยพรให้เรา เราถวายปัจจัยข้าวปลาอาหารแก่พระสงฆ์ท่านก็ให้พรกับเรา หรืออาจจะรวมถึงอานิอสงส์ผลบุญที่ผมได้ไหว้พระสวดมนต์นั่งสมาธิในช่วงที่ผมบวชเป็นพระหนึ่งพรรษาหรือสามเดือนนั้น
ผมบวชอุปสมบทก็ใช้เงินของตัวเองทั้งหมดผมแต่งงานก็เป็นเงินของตัวเองทั้งหมดไม่เคยรบกวนเงินพ่อแม่หรือเงินจากผู้อื่นอาจจะมียืมแล้วรีบคืนบ้าง วันนี้ผมว่าชีวิตผมได้รับในสิ่งที่ดีที่มนุษย์คนหนึ่งควรจะได้แล้วครับ ผมมีงานทำ ผมมีรถ มีบ้าน มีที่ดิน มีพ่อแม่ญาติพี่น้องที่พูดคุยกันได้ มีพ่อตาแม่ยายที่ดี มีญาติพี่น้องที่อยากกลับไปเยี่ยมไปหา
ผมได้แต่บอกน้องๆ ว่าถ้าใครอยากมีชีวิตที่ดีไม่ต้องดิ้นรนทำอะไรมาก ทำอย่างอื่นทำมากเท่าไหร่ก็ไม่ได้มากอย่างที่อยากได้ การทำดีกับพ่อแม่ทำความดีกับพ่อแม่ดูแลพ่อแม่ทั้งเวลาปกติและเวลาเจ็บไข้ การทำให้พ่อแม่มีรอยยิ้มมีความสุข ไม่ทำให้พ่อแม่เป็นทุกข์กังวลเพราะการกระทำของตาเราเอง เพียงเท่านี้เราก็จะได้จะมีทุกอย่างที่เราอยากได้อยากมีในเวลาที่ควรจะได้จะเป็น
ตั้งแต่เด็กมาจนวันนี้ผมยังคิดเหมือนเดิม คือคิดว่าการช่วยเหลือพ่อแม่การช่วยเหลือครอบครัวคืองานของผมคือสิ่งที่ผมต้องทำ ไม่มีใครขอร้องไม่มีใครสั่งพ่อแม่ไม่เคยขอร้องจะมีบ้างแบบพูดทีเล่นทีจริงขอนั้นแหน่เปี่ยง ขอนั้นหน่อยขอนี้หน่อย เมื่อผมรู้ว่าพ่อแม่พี่น้องอยากได้ผมก็คิดว่ามันคืองานคือหน้าที่ของผมที่จะต้องจัดหาให้ได้ ผมให้โดยไม่ต้องการอะไรตอบแทนและวันเวลาผ่านไปผมก็ได้ในสิ่งที่ผมอยากได้บ้างไม่มีใครให้อีกเช่นเคยแต่ด้วยอะไรก็ไม่รู้ทำให้ผมสามารถหาของสิ่งนั้นได้มีของสิ่งนั้นได้
ครับใครอยากมีความสุขที่เพียบพร้อมซึ่งไม่ได้หมายถึงความร่ำรวยนะครับ มีความสุขมีกินมีใช้มีครบทุกอย่างรถบ้านที่ดินหนี้สินเงินทองมีความมั่นใจว่าเราจะอยู่รอดได้ในโลกที่งดงามใบนี้ ลองทำอย่างที่ผมว่าดูครับผมมั่นใจว่าผลลัพธ์ดีๆ จะเกิดกับทุกท่านอย่างที่ผมได้รับมาแล้วในวันนี้...แน่นอน
ขอบคุณบ้านมหา
-
นักการภารโรง
ยินดีกับความสำเร็จที่ท่านได้พรากเพียรมาโดยตลอด และสมบูรณ์ด้วยวิริยะ ทั้งจิตตะที่น่านับถือ
กฎการส่งข้อความ
- You may not post new threads
- You may not post replies
- You may not post attachments
- You may not edit your posts
-
กฎฟอรั่ม
Bookmarks