อย่าปล่อยให้เวลาฆ่าเราโดยเปล่าประโยชน์ จงใช้เวลาให้เป็นประโยชน์มากที่สุดในการมีชีวิตอยู่
วันสุดท้ายที่เราไป เราก็ทิ้งทุกอย่างหมด ไม่มีอะไร ไม่มีใครแบกอะไรไปได้ หมู่สัตว์ทั้หลายไม่มีสมบัติของตนที่แท้จริงจำต้องละจากสิ่งทั้งปวงไป
เมื่อให้สิ่งใดแก่ใครแล้ว จงทำเสมือนหนึ่งว่า เราลืมสิ่งที่เราให้เขาเสีย แต่จงจำสิ่งที่เขาให้เรา
จงยินดีในความไม่เบียดเบียน ยินดีในความเอื้อเฟื้อ ยินดีในความสันโดษ
พยายามควบคุมใจของเราให้ตั้งอยู่ด้วยความเป็นปกติ มีสติรู้ ประคองรู้อยู่เสมอ
Bookmarks